جین لبه دار از کجا شکل گرفت
جامه پوش: جین لبه دار در انگلیسی در ابتدا به صورت “Self-Edge” نوشته می‌شد. در ادامه با گذشت زمان تبدیل به یک کلمه “Selvedge” گردید.
لبه در پارچه‌های لبه‌دار یک نوار باریک رنگی با بافت محکم می‌باشد که در دو سمت پارچه وجود دارد و توسط ماشین‌های بافندگی خاصی تولید می‌شوند. لبه‌های این نوع پارچه جین از ریش شدن و باز شدن پارچه جلوگیری می‌کند. ظاهری تمیز و تکمیل شده را به نمایش می‌گذارد. به این ترتیب تولیدکنندگان و همینطور علاقه‌مندان به بین نوع خاص پارچه، هنگام فروش و استفاده، سعی در نمایش این لبه‌های پارچه دارند.
ماشین بافندگی پارچه جین
دستگاه‌های بافندگی شاتل از گذشته تا به امروز در تولید پارچه‌های جین استفاده می‌شود. ماشین‌های بافندگی شاتل همزمان با تولید پارچه جین انتهای دو سمت پارچه را می‌بندند و حالت لبه‌دار در پارچه ایجاد می‌کنند. در حالی که در دستگاه‌های بافندگی پروجکتایل مدرن، نخ‌های پود پس از هر بار عبور از میان نخ‌های تار برش می‌خورند. در نتیجه کناره‌های پارچه حاشیه‌ای ریش ریش ایجاد می‌شود.
پارچه‌های جین برای دهه‌ها توسط ماشین‌های بافندگی شاتل تولید می‌شدند. در دهه 1950 با بالا رفتن تقاضای لباس‌های جین، تولید کننده‌ها به فکر راهی بودند تا میزان قیمت تمام شده پارچه‌های جین را کاهش دهند. بر این اساس تولید پارچه‌های جین توسط ماشین‌های بافندگی پروجکتایل رسما آغاز شد. به بهانه قیمت، پارچه‌های لبه دار کم کم به سمت فراموشی رفتند. اما امروزه و در قرن 21 افراد زیادی به این نتیجه رسیدند که چه تفاوت‌های چشمگیری میان پارچه‌های لبه‌دار و بدون لبه وجود دارد.
چرا جین لبه دار مطلوب است؟
چند دلیل برای این امر وجود دارد، اول اینكه محصول تولید شده توسط ماشین بافندگی شاتل، در قسمت حاشیه پارچه، بافتی متراكم‌تر از حالت غیر لبه‌دار ایجاد می‌كند. لذا این باعث کیفیت بهتر محصول نهایی می‌شود. دلیل دیگر این است که فرایند شاتل-لوم (ماشین بافندگی شاتل) فناوری قدیمی است که منجر به تغییراتی در برخی قسمت‌های ظاهر پارچه جین می‌شود. این اتفاق برای صنعتی که تولید انبوه و یکنواختی در ظاهر محصولات یک امر عادی است، کاملاً منحصر به فرد خواهد بود.
لذا به همان دلیلی که خیلی از افراد می‌خواهند یک میز یا صندلی چوبی دست ساز داشته باشند، به واسطه شاخص و روش سنتی بافت، افراد زیادی به این نوع پارچه علاقه‌ای غیرقابل وصفی دارند. به این ترتیب در دنیای مد سریع (fast fashion)، برای برخی افراد، خرید قطعه لباسی که سال‌ها قرار است با آن‌ها باشد و حس متفاوتی به آن‌ها دهد، با تمام این کاستی‌ها همچنان قابل قبول است.
شناسایی پارچه جین لبه دار
یکی از راه‌های شناسایی پارچه‌های جین لبه‌دار یا سلوج از نوع پارچه بدون لبه، شناسه رنگی لبه پارچه می‌باشد. شناسه رنگی لبه‌ها با توجه به برند و تولید کننده آن متفاوت است. عموما برای شناسایی بهتر پارچه یک رنگ خاص، توسط برندهای شناخته شده‌ی تولید جین انتخاب می‌شود و توسط تولیدکنندگان اصلی آن برند، در تولید پارچه‌ها استفاده می‌گردد. به عنوان مثال، شلوار جین Levi’s در ابتدا یک نوار کاملا سفید بود و بعدا یک تاج راه راه قرمز به آن اضافه شد. برند Lee یک نوار آبی یا سبز در امتداد یک سمت یا دو سمت پارچه دارد. برند Wrangler هم که یکی از معروفترین برندهای شلوار جین به حساب می‌آید نیز شناسه رنگی زرد دارد.
امروزه، بسیاری از مارک‌های جین، با شناسه رنگی لبه‌های پارچه اختصاصی خود، خلاقیت ایجاد می‌کنند، زیرا می‌دانند که مشتریان دوست دارند آن‌ها را به نمایش بگذارند.
تفاوت پارچه های لبه دار و بدون لبه
پارچه‌های لبه‌دار یا سلوج توسط ماشین‌های شاتل تولید می‌شوند که ضمن استحکام بسیار بالا، پارچه دارای لبه‌های طرح‌دار نیز می‌باشد. این در حالی است که انواع بدون لبه پارچه جین با ماشین‌های پروجکتایل و با لبه‌های نسبتا نامنظم تولید می‌شوند.
پارچه‌های تولید شده توسط ماشین‌های بافندگی شاتل پارچه‌های با بافت محکم‌تر و در عرض کم تولید می‌شوند. اما عرض پارچه‌های تولید شده توسط ماشین‌های مدرن بالاتر بوده. ضمن آن که پارچه‌های جین تولید شده توسط ماشین‌های پروجکتایل بیشتر مستعد پاره شدن هستند و دوام کمتری هم دارند.
پارچه‌ها ی جین سلوج همانطور که اشاره شد به دو دلیل از نوع بدون لبه برتری دارند.
- استحکام بیشتر
- داشتن فرم تمیز در حاشیه‌های پارچه
برای تولیدکنندگان و علاقه‌مندان به این نوع پارچه ثابت شده است که لباس‌های تولید شده از پارچه‌های جین لبه‌دار از مقاومت و دوام به مراتب بالایی برخوردار هستند. فرم حاشیه‌های این نوع پارچه‌ها به قدری جذاب است که علاقه‌مندان به این نوع خاص پارچه با هدف تا زدن قسمت دمپا شلوار سعی در نمایش آن دارند. به زبان ساده این لبه‌ها امضای خاص این نوع پارچه‌های جین هستند.
پارچه‌های جین خام علاوه بر این، یک زیر دست نسبتا خشک نسبت به انواع شسته شده و تکمیل شده نیز دارند. با این حال زمان استفاده از این دست پارچه‌ها تفاوت چشمگیر خاصی برای مصرف‌کننده در روند استفاده ایجاد نمی‌کند.
عموما لباس‌های جین لبه‌دار به رنگ‌های خام عرضه می‌شوند، اما اینکه این یک قانون است یک برداشت ناصحیح است. در شلوارهای جین، تجربه نشان داده، استفاده از پارچه‌های لبه‌دار با رنگ‌های خام بسیار جذاب‌تر و پر مخاطب‌تر هستند. بنابراین پارچه‌های جین لبه‌دار با رنگ‌های خام، در کنار هم یک ترکیب ارزشمند به حساب می‌آید.
پارچه های جین لبه دار ژاپنی
همانطور که شما هم شنیده‌اید برترین برندهای تولید کننده لباس جین متعلق به کشور امریکا هستند. در سال‌های نه چندان دور با ورود فرایند تولید انبوه این کیفیت محصولات قدیمی بود که به وضوح کمرنگ شده بود.
در این شرایط و در دهه 60 میلادی، ژاپنی‌ها وارد تجارت تولید پارچه‌های جین شدند. پس از اتمام جنگ جهانی دوم و در شرایطی که سربازان امریکایی شلوار جین به تن می‌کردند این موضوع مورد توجه ژاپنی‌ها واقع شده بود. از این رو مقامات ژاپنی تصمیم به تولید پارچه‌های جین در کشور خودشان گرفتند.
تلاش ژاپنی‌ها بر این باور استوار بود که محصولی با کیفیت بالا و با بهره‌گیری از روش‌های سنتی تولید و روانه بازار کنند.
ژاپن یکی از معدود کشورهایی است که می‌تواند متعهد به فرآیند تولید جین با ماشین بافندگی شاتل باشد که هزینه‌بر و طولانی‌تر است. امروزه ژاپن به عنوان یک تولیدکننده پارچه جین درجه یک در دنیا شناخته می‌شود. استاندارد و کیفیت بالای محصولات تولید شده در این کشور باعث شده، انگیزه زیادی برای خرید پارچه‌های با کیفیت جین لبه‌دار ژاپنی در دنیا ایجاد شود.