مهندسی نخ در صنعت مد
جامه پوش: مهندسی نخ در یک تعریف کلی به روندی گفته می‌شود که با تکیه‌بر مواد طبیعی و غیرطبیعی گوناگون و البته به لطف تکنولوژی و ماشین‌آلات مدرن و پیشرفته، نخی تولید شود که از هر لحاظ مرغوب و مدنظر برندهای بزرگ در صنعت فشن باشد.
مهارت‌های تخصصی در زمینه فرایند تولید انواع نخ باکیفیت‌های مختلف برای تولید منسوجات، یک راه‌حل برای تقویت سیستم‌های مد پایدار به شمار می‌رود.
توسعه پایدار در صنعت مد و نساجی جهانی از زمان بحران کرونا تسریع یافته و ازآنجایی‌که مصرف‌کنندگان مایلند برای محصولات پایدار هزینه بیشتری بپردازند، هر آنچه در مسیر طراحی و تولید یک لباس کاربرد دارد، می‌تواند به‌عنوان یک موضوع بحث در این زمینه مطرح شود.
اما تا به امروز و در نتیجه انجام آزمایش‌های گوناگون، پشم به‌عنوان یک الیاف طبیعی می‌تواند به‌راحتی در فهرست استراتژی‌های مواد پایدار قرار گیرد.
بسیاری از مقالات خارجی زبان البته از منظر نگاه رشته‌های گوناگون علمی به طرح این پرسش پرداخته‌اند که چگونه آینده مد پایدار به مسئله کیفیت پشم گره می‌خورد و شاید در پاسخی کلی بتوان به این نکته اشاره داشت که پشم به‌عنوان الیاف 100درصد طبیعی، تجدید پذیر، قابلیت تنفس بالا، غیر حساسیت‌زا و بسیار نرم و ظریف حتی نرم‌تر و ظریف‌تر از موی انسان در سایه بیش از یک هزار نژاد مختلف گوسفند در سراسر جهان، پیشتاز کیفیت و مرغوبیت در جمع الیاف طبیعی بوده و به نظر می‌رسد تاکنون الیافی روی دست آن در صنعت مد بلند نشده است که البته در این میان، پشم مرینوس استرالیا حرف نخست را می‌زند.
از سوی دیگر، پشم بخشی از چرخه کربن طبیعی را تشکیل می‌دهد و با ذخیره کربن حاصل از گاز گلخانه‌ای دی‌اکسید کربن (CO2) از تأثیر گاز در تغییرات آب و هوایی برای مدت زمانی که از یک لباس استفاده می‌شود، جلوگیری می‌کند.
تاکنون برخی نوآوری‌های کلیدی در زمینه پشم مشاهده شده که از جمله آنها می‌توان به پارچه پشمی مقاوم در برابر باد و آب، خز مصنوعی پشمی، لباس بافتنی بدون درز، مخمل پشمی، چاپ دیجیتال، کفش‌های پشمی و پارچه‌های پشمی اشاره کرد.
البته یکی از موارد خاص کاربردی از پشم در ساخت کفش است. پیشرفت در فناوری بافندگی، استفاده از پشم در تولید کفش را تسهیل کرده و ترکیب پشم با نخ‌های مختلف در رویه، سبب شده از خواص طبیعی پشم برای تنظیم میزان خشکی، تنفس، طراوت، راحتی و حرارت در کفش‌ها استفاده شود.