جامه پوش: رساندن یک طرح از صفحه طراحی به خطوط تولید، فرآیندی پیچیده است و یکی از مهم‌ترین مراحل در بخش تولید این پروسه، مشمول مواد شیمیایی مورد نیاز برای مرحله رنگرزی، انتقال یا تکمیل لباس می‌شود. با این حال، مواد شیمیایی مورد استفاده برای تولید پوشاک به دلیل اثرات خطرناکی که برخی از آن‌ها روی پوست دارند، به مراتب مصرف‌کنندگان را نیز نگران کرده است.
گزارش‌ها حاکی از آن است که صنعت نساجی از نزدیک به 8هزار ماده شیمیایی مختلف برای تبدیل مواد خام به پوشاک استفاده می‌کند که این امر موجب تحریک پوست یا حتی نفوذ مواد شیمیایی خطرناک به درون بدن انسان‌ها و بیماری می‌شود.
آمارها نشان می‌دهد صنعت مد جهانی بیش از 75 میلیون نفر را در سراسر جهان به استخدام خود درآورده و اغلب کارگران به دلیل مواد سمی مورد استفاده برای تولید منسوجات، پوشاک، کفش و سایر لوازم جانبی مد، در معرض مواد شیمیایی آسیب‌زا هستند.
البته که نگرانی از مواد شیمیایی سمی مورد استفاده در تولید لباس، فراتر از ایمنی کارگران و رفاه مصرف‌کنندگان است و فعالان عرصه جهانی مد، دانشمندان و سیاستمداران به طور یکسان نگران برخی مواد شیمیایی مورد استفاده در تولید لباس هستند که بر محیط زیست تأثیر منفی می‌گذارد.
بر اساس گزارش‌های متعدد، صنعت نساجی یکی از صنایع شیمیایی خطرناک روی زمین و بزرگترین آلوده‌کننده آب پس از صنعت کشاورزی است. این گزارش‌ها همچنین اذعان داشته که صنعت نساجی سالانه میلیون‌ها گالن پساب تخلیه می‌کند که مملوء از مواد شیمیایی مضر مانند کلر و فلزات سنگین همچون سرب و جیوه است. این مواد شیمیایی که در فرآیند تولید برای سفید کردن منسوجات یا رنگ‌آمیزی استفاده می‌شوند، سمومی را ایجاد می‌کنند که به اکوسیستم ما نفوذ کرده و در نتیجه تخریب محیط‌زیست و عارض شدن بیماری‌های انسانی را به دنبال دارد.
بنابراین، امری حیاتی است که برندهای مد از دانش مدیریت مواد شیمیایی مناسب در فرآیند تولید برای محدود ساختن میزان تخریب محیط زیست، محافظت از ایمنی کارگران درگیر در فرآیند تولید و اطمینان بخشیدن به مصرف کنندگان از تعهد خود نسبت به مسئله پایداری یا در اصطلاح مد پایدار بهره گیرند.