جامه پوش: آمارها نشان می‌دهد مردم برخی کشورها به‌طور میانگین هر پنج روز یک‌بار، یک تکه لباس جدید می‌خرند چرا که قیمت لباس بسیار ارزان است و اتفاقاً به ازای هر پنج لباس جدید تولیدشده در هر سال هم سه لباس دور ریخته می‌شود.
آنچه ذکر شد، برآیندی اجمالی از مسئله‌ای است که فست‌فشن یا همان مد سریع برای صنعت پوشاک در سال‌های اخیر رقم زده و ظهور این پدیده، پیامدهای مخرب محیطی و اجتماعی را در مقیاس بزرگ به دنبال داشته است.
به‌طور مثال و بر اساس اخبار منتشرشده، برند بزرگی همچون «زارا» به‌تنهایی سالانه حدود 840 میلیون لباس برای فروش در 6 هزار فروشگاه آن هم توسط کارگرانی که دستمزدشان زیر خط فقر است، تولید می‌کند و به تبع این رخداد، در کشورهایی مانند چین، هند و بنگلادش، بسیاری از رودخانه‌های زیبا و پرخروش توسط تخلیه فاضلاب کارخانه‌های تولید پوشاک همین برندهای بزرگ از بین رفته و امروزه به مناطق مرده بیولوژیکی پر از مواد شیمیایی سرطان‌زا تبدیل شده‌اند.
در چنین شرایطی، لباس یک‌بارمصرف، نوبرانه‌ای بود که صنعت مبتنی بر فست فشن قصد داشت آن را باب کند اما به لطف برندهای مسئولیت‌پذیر در قبال مخاطب و محیط‌زیست مردود شد.
لازم نیست به زمان‌های خیلی دور برگردیم؛ همین دو سه دهه پیش‌تر، هر یک از ما به میزان مورد نیاز از اقلام پوشیدنی در کمد لباس خود داشتیم و صنعت مد هم 2 تا 4 فصل بیشتر نداشت اما با ظهور مد سریع، گاه برندهای بزرگ تا 5 هزار مدل در هفته تولید می‌کنند و بسیاری از آن‌ها در بیش از 50 فصل به طراحی و تولید محصول می‌پردازند.
باید پذیرفت هیچ تولیدکننده‌ای از سود زیاد بدش نمی‌آید اما وقتی پای مسئولیت اجتماعی به میان می‌آید، همین صاحبان برند باید مجاب شوند که مشتریان خود را به داشتن کمد لباس سبک توصیه کنند و آن‌ها را مجاب سازند لباسی بخرند که حتی تا پایان عمرشان قابل‌استفاده باشد.
Slow Fashion رویکردی در مسیر تولید لباس بود تا تمام جنبه‌های زنجیره تأمین را در نظر گیرد و قاطعانه عنوان کند با هدف احترام به مردم، محیط‌زیست و حیوانات باید قید سودهای کلان در صنعت بزرگ فشن را زد.
هرقدر که خرده‌فروشان در جریان فست فشن، مشتریان را به سمت خرید بسیار زیاد با قیمت پایین بدون در نظر گرفتن استانداردهای تعیین‌کننده در کیفیت و مرغوبیت پوشاک تشویق کردند اما فرهنگ غالب در مد آهسته بر انتخاب‌های آگاهانه تأکید دارد و مشتریان را تشویق می‌کند که در زمان خرید لباس‌هایشان، افرادی متفکر و آینده‌نگر باشند.
البته که از حق نگذریم، سوق یافتن به سمت تولید مبتنی بر مد آهسته مستلزم ایجاد زیرساخت‌ها و شرایطی است که تولیدکنندگان بتوانند در فضایی امن و به‌دوراز تنش‌های موجود در بازار، از سودهای کلان در فست فشن عقب بنشینند.