جامه پوش: در دنیای کنونی، اگر یک رویداد بزرگ را برنامه‌ریزی کرده باشید، مطمئناً می‌دانید که ایجاد فرصت انجام یک فعالیت فرهنگی و هنری در طیف گسترده به شکل مناسب و حرفه‌ای بدون اسپانسر یا حامی مالی امکان‌پذیر نیست زیرا پوشش تأمین اعتبارات و هزینه‌های مربوطه یک فعالیت فرهنگی و هنری در عصر حاضر یک چالش بزرگ محسوب می‌شود و اگر تمام اعتبارات و هزینه‌های مربوطه را بخواهیم از شرکت‌کنندگان بگیریم، تعداد زیادی از مخاطبان هدف خود را از دست خواهیم داد.
بر اساس گفته برخی از بزرگان حوزه تبلیغات و حامی‌های مالی، جذب اسپانسر دقیقاً شبیه پیشنهاد مشارکت و ازدواج است لذا شرکت مربوطه که در راستای اهداف خود ضرورت برگزاری یک رویداد فرهنگی و هنری را دنبال می‌کند، پیش از هرگونه اقدام، نباید بدون هیچ آشنایی و تحقیق پیشنهاد اسپانسرینگ یا حامی مالی را ارائه کند، درست همان‌طور که به یک غریبه پیشنهاد شراکت و یا ازدواج داده نمی‌شود بلکه باید تمام تلاش خود را انجام دهید تا اعتماد شرکت‌ها و مراکز دولتی و غیردولتی را به دست آورده و سپس پیشنهاد برگزاری رویداد فرهنگی و هنر را عنوان کنیم.
به نظر می‌آید نخستین قدم از لیست راهبردهای جذب حامی مالی، تغییر نگرش مسئولین برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری است بدین معنا که در ابتدا به حامی مالی به‌عنوان یک کالای یکبار مصرف دیده نشود چراکه در صورت تأمین نیازهای یک اسپانسر در یک پروژه، همان حامی مالی می‌تواند در رویدادهای آتی به‌عنوان پشتیبان تبلیغاتی و مالی در دیگر سطوح به نحوی مؤثر عمل کند حال آنکه بسیاری بر این باروند، حامی مالی، رگ حیات و سوخت موتور رویدادها است.
با توجه به مبنای اولیه این حوزه، اسپانسر یک رخداد فرهنگی و هنری به طور کلی در دو بخش مالی و غیرمالی تعریف می‌شود.
حامی مالی: حامیان مالی که عمدتاً شرکت‌های خصوص و افراد حقیقی هستند، از همکاری با رویدادهای فرهنگی و هنری به دنبال برندسازی فعالیت‌ها و محصولات خود هستند و بیشتر در رویدادهایی شرکت می‌کنند که ظرفیت و پتانسیل تمرکز و توجه بر اهداف آن‌ها را داشته باشد لذا هماهنگی و همکاری با آن‌ها کمی دشوار بوده چرا که برخی از خواست‌ها و نیازهای آن‌ها از شرح وظایف متولیان برگزاری رخدادهای فرهنگی و هنری فاصله دارد.
حامی غیرمالی: این دست از حامیان که عمدتاً از مرکز دولتی و شبه‌دولتی بوده، بیشتر در حوزه‌های مرتبط با ظرفیت‌های و پتانسیل‌های مراکز اقدام به همکاری و مشارکت می‌کنند.
اما فرایند جذب ابتدایی اسپانسر، پیش‌زمینه‌های اولیه‌ای را نیاز دارد که به‌اجمال عبارت‌اند از:
جمع‌آوری دیتاها و اطلاعات فعالیت هنری قبلی و موازای آن: نخستین افق ذهنی هر اسپانسر، امنیت سرمایه‌گذاری و بازگشت سرمایه است لذا ابتدا دیتاها و اطلاعات رویدادهای قبلی را جمع‌آوری کرده و ضمن مهندسی ارزش‌گذاری بر این رویداد، شرایط امنیت و ثبات سرمایه‌گذاری را برای حامی مالی ترسیم می‌کنید. با این امر اعتمادسازی اولیه شکل می‌گیرد و از سوی دیگر، اطلاعات و دیتاها باید در راستای نیازهای حامی مالی باشد که به شکل عموم شامل متریک‌هایی مثل اطلاعات جمعیتی شرکت‌کنندگان، سروصداها و تعاملات رسانه‌های اجتماعی، سطح تأثیرگذاری بر فرهنگ عمومی جامعه و …
انتخاب هدفمند اسپانسر: با جذب اسپانسر هدفمند یا ایده‌آل یعنی اسپانسرهایی که در حوزه فرهنگ و هنر فعالیت می‌کنند، به‌احتمال‌زیاد موفقیت بیشتری از اسپانسرهایی که در کل صنایع مختلف حضور دارند را کسب خواهید کرد. این امر نیازمند تحقیقات میدانی و کافی است و شرکت‌هایی که با اهداف و ارزش‌های مرکز فرهنگی و هنری متناسب هستند، انتخاب کنید زیرا یکی از چالش‌ها و آسیب‌هایی که موجب توقف برخی از رویدادها فرهنگی و هنری می‌شود، انتخاب شرکت و افراد غیر مرتبط است.
پرزنت و ارتباط: یکی از مهم‌ترین روش‌های جذب حامی مالی، پرزنت اولیه بوده لذا در این حوزه باید از افراد متخصص و کارشناس استفاده شود که به‌عنوان طلایه‌دار اولیه یک رویداد فرهنگی و هنری با شرکت‌های موردنظر، طرف گفتمان شوند زیرا ضعف در این حوزه می‌تواند در همان ابتدا حامی مالی را منصرف از سرمایه‌گذاری کند.
تداوم و استمرار ارتباط: بعد از ارتباط نخست، شرکت‌ها یا افراد زمانی را برای تصمیم‌گیری لازم دارند. این زمان باید محدود بوده و فرصت ارتباط حامی مالی با دیگر برنامه داده نشود و از طرفی برای افزایش سطح و کشش اسپانسر پکیچ‌های تشویقی مختلف برای حامی مالی در نظر گرفته و اعلام شود تا بدین‌وسیله ذهن حامی مالی به شکل پلکانی به متن رویداد سوق پیدا کند.
تصویرسازی چشم‌انداز افق نیاز اسپانسر: هرگز نگاه درآمدزایی به اسپانسر نداشته باشید بلکه با افزایش سطح کیفی فعالیت هنری موجب تصویرسازی چشم‌انداز نیازها حامی مالی و امنیت سازی باشید.
استفاده از زبان نوین و فضای مجازی: با توجه به گستره فضای مجازی و کاهش فعالیت‌ها در حوزه بازارهای سنتی و همچنین راه‌اندازی بازارهای فضای مجازی لذا رویداد فرهنگی و هنری باید به شکلی تعریف شود که در فضای مجازی قابل‌اجرا و توسعه و اطلاع‌رسانی باشد.
منبع:هنرآنلاین