جامه پوش: اگر از روی سرگرمی هم هرازگاهی در بازار پارچه و لباس چرخ بزنیم، متوجه سبک جدیدی لباسهایی که با سال گذشته متفاوت هستند و پشت ویترین مغازهها نشستهاند میشویم. چند وقتی است دور، دور لباسهایی از سبک «هرچه بدون سَبکتر، بهتر» شده است. مانتوهای جلوباز، شلوارهای کوتاه، آستینهای کوتاهتر و شال و روسریهای برای نپوشاندن موی سر.
نوجوانی سن بسیار حساسی است و طراحی لباس برای این سن خیلی کار سختی است. نوجوان نه کودک است که لباسهایی مثلا پفپفی و گلگلی بپسندد؛ نه بزرگسال است که دنبال طرحهای خیلی سنگین و ساده باشد.
حالا تصور کنید خریداری هستید که نمیخواهید تسلیم این مد روز بشوید. دوست دارید مانتوی دکمهدار یا دستکم جلوبسته بپوشید تا مجبور نباشید در این گرمای تابستان لباس دیگری برای پوشش زیر آن استفاده کنید. و یا دنبال شلواری هستید که تا روی کفشهایتان را بپوشاند. همانقدر که بازار کمتر این سبکها را به شما عرضه میکند، اوضاع برای نوجوانان مخصوصا نوجوانان دختر از این هم پیچیدهتر است.
فاصله خالی میان لباس کودک و بزرگسال
اوضاع پوشش در بازار لباس کشور ما از نظر ارائه پوشش مناسب حجاب، اوضاع خوبی نیست. سال گذشته مدیر سابق کارگروه مد و لباس کشور در گفتوگو با خبرگزاری ها درباره مشکلات مربوط به لباس نوجوان در بازار پوشاک گفت: « این موضوع فقط در حوزه لباس نیست. ما در بحث خرید کفش هم این معظل را برای نوجوانان داریم. نوجوان نه میتواند کفش کودکانه بپوشد نه کفش بزرگسالانه که مقتضیات خودش را دارد. این سن، سن خاصی است که حتما باید برای آن برنامهریزی بشود.»
این صحبتها درحالی است که بازار چهره دیگری را به مشتری نشان میدهد. خانم بیگی که صاحب فروشگاه عرضه پوشاک کودک و نوجوان در یکی از راستههای پرمشتری تهران است میگوید: «ما چیزی تحت عنوان لباس نوجوان نداریم. سبک لباسها از کودکانه یک مرتبه وارد بزرگسالانه میشود و در این بین نوجوان یا باید سایز بزرگتر و آخرین سایز لباسی در سبک کودک را بپوشد یا لباسی کوچک شده با طراحی لباس بزرگسال.»
خانم بیگی میافزاید: «خیلی از اوقات مادر و دختری نوجوان به مغازه میآیند و یک لباس میپسندند و به عنوان یک امر پذیرفته شده با هم توافق میکنند که لباس را پیش خیاط ببرند و آستین یا قدش را کوتاه کنند. مثلا آن لباس برای یک دختر 18ساله مناسب است، اما دختر 12ساله آن را میخرد چون لباس حتی برای سایز او هم وجود ندارد. میخواهم بگویم او حتی توقع طراحی لباس مناسب سن و روحیه نوجوانی را ندارد، همینکه برای سایز و اندامش در سن بلوغ لباسی پیدا بشود، راضی است»
لباس مناسب نوجوان در دست مزونها
در این بین اگر والدینی واقعا دغدغه لباس مناسب از جهت پوشش و همچنین روحیه نوجوانانه را داشته باشند باید راهی مزونهایی که به صورت کارآفرینی لباس طراحی و تولید میکنند، بشوند. این مزونها اغلب با تلاش فردی دغدغهمند در این زمینه پا گرفتهاند اما خصوصیت رایج آنها در کنار کیفیت اغلب بالا، قیمت بالاتر و گاهی بسیار بالاتر نسبت به بازار است. آن هم در شرایطی که لباسهای نه چندان پوشیده رایج در بازار گاهی تا یک پنجم قیمتهای لباس مزونها به فروش میرسند.
در واقع در کنار نگرانی از این موضوع که مزونها و لباسهای پوشیده فقط به یک قشر خاص و دارای توان مالی متوسط روبه بالا اختصاص دارند، این نگرانی نیز نگرانی به جایی است که قیمت بالای مزونهای حجاب و عدم دسترسی مالی و همچنین جغرافیایی همه اقشار به این مزونها، نوجوان و حتی باقی افراد جامعه را به سمت لباسهای ارزان و رایج در بازار که دغدغه تولیدکنندگان آن عرضه لباس پوشیده نیست، سوق بدهد.
لباسهای کودک با کیفیت همه خارجی
مریم سادات مروج از سال ۱۳۹۴ با ایدهای برای تولید لباس کودک، کار خود را شروع کرده است. مروج میگوید: «وقتی برای خرید سیسمونی فرزندی که در راه داشتم به بازار میرفتم، میدیدم لباسهایی که اغلب کار شده و زیبا هستند و به لباس بیرون از خانه بچهها معروفاند، هیچکدام ایرانی نیستند. اغلب برندهای ترک و اروپایی بودند. البته مارک خوب لباس خانگی ایرانی زیاد بود، ولی پیراهن و لباسهای مهمانی که زیبا باشد، پارچه لطیف مناسب پوست کودک داشته باشد یا دوام و کارایی خوبی داشته باشد، اغلب خارجی بودند. این موضوع و دغدغه همیشه در ذهن من بود تا کمی بعد از تولد دخترم، مادرم ایده تشکیل یک مزون را داد.»
مروج ادامه میدهد: «شروع کار نامطمئن و ترسناک بود. آن زمان این دست مزونها هم کم بودند تا از آنها الگو بگیریم. اولین مشتری ما شش ماه بعد از اولین عکسی که منتشر کردیم پیدا شد و دومین مشتری سه ماه بعد از این. یعنی تقریبا یک سال طول کشید تا کار ما روی روال بیفتد و مشتریها با معرفی به یکدیگر زیاد بشوند.»
مروج میگوید که تقریبا بعد از دوسال بازخوردهای زیادی از مشتریها داشتیم که میگفتند بچههای ما در حال رسیدن به سن حجاب هستند و چه خوب میشد اگر این طرح لباسها برای سن بزرگتر هم موجود بود. اینجا بود که دست به تولید سایز بزرگتر برای قشر نوجوان کردیم.
مزونهای لباس، برای حجاب
مروج در پاسخ به این سوال که چرا لباسهایی با سبک حجاب و پوشیده به مزونها محدود شده و کمتر در بازار موجود است میگوید: «بازار هنوز توجیه نشده که نیاز مخاطب عوض شده است. تولیدکنندههای انبوه هنوز فکری در حد ۱۰یا ۱۵سال پیش دارند و این مزوندارها هستند که اغلب نیاز خودشان را به مرحله تولید رساندهاند. یعنی دیدهاند سبک پوشش موردعلاقهشان در بازار پیدا نمیشود؛ پس خودشان دست به تولید زدهاند.»
نوجوان دختر به عنوان قشر آسیبپذیر، دارای روحیهای حساس و در سن انتخاب؛ لازم است تا دست بازتری برای انتخاب پوشش خود داشته باشد. پوششی که در عین رعایت حجاب مناسب، متعلق به ایام نوجوانی، نه کودکی یا بزرگسالی باشد. وجود این دست پوششهای متنوع و دارای حجاب، بنیان فکری نوجوان در اعتقاد عملی به مسئله حجاب را تقویت میکند. اگر توجه به این مسئله در حد شعارهای سالانه باقی نماند و برای رسیدگی به وضعیت آن، اهتمام جدی از سمت مسئولین و نهادهای دولتی مرتبط وجود داشته باشد.
منبع:فارس