جامه پوش: سال گذشته سه دور تسبیح، بی حجاب دور دریاچه خلیج فارس شمردم و با حجاب ها، یک دور تسبیح بیشتر نشد.
عضو بخش تخصصی پوشاک سلامت محور کارگروه ساماندهی مد و لباس گفت: مواضع آرام و تدریجی در بحث حجاب راهکار اساسی و رسیدن به لباس ملی مناسب است، درغیر این صورت شاهد واکنش اجتماعی خواهیم بود.
حسین خیراندیش عضو بخش تخصصی پوشاک سلامت محور کارگروه ساماندهی مد و لباس، ضمن انتقاد از وضعیت پوشش در کشور، گفت: کشوری که ۴۳ سال از عمر انقلابش میگذرد، امروز به جایی رسیده است که بگوید چه لباسی پوشیده شود. سال گذشته دو تسبیح را برای شمارش با حجابها و بی حجابها برداشتم و دور استخر بزرگ دریاچه خلیج فارس راه رفتم. تسبیح مربوط به بی حجابها از سه دور گذشت اما تسبیح مربوط به با حجابها از یک تسبیح هم بیشتر نشد. اینها شاخصهای خودم است و چندان تابع آمارهای دولتی نیستم. جای تأسف است که نتوانسته ایم در حوزه حجاب اقدامات مؤثر و شاخصی انجام دهیم.
وی افزود: اگر مروری بر لباسهای گذشتگان داشته باشیم متوجه میشویم که لباسها در همه اقوام علمی بود، این درحالی است که امروز شاهد پوشش همرنگ نامتناسب با شرایط اقلیمی، جسمی و مزاجی هستیم. یعنی آنجا که لباسها باید گشاد باشد، تنگ میشود، یا آنجا که باید پوشش داشته باشد، عریان است که همه اینها نشان از نوع پوشش غیرعلمی است. در گذشته همه تمدنها لباس علمی مورد نیاز داشتند و تمدن دیرینه ایرانی هم بسیار علمی و قدرتمند بود. همچنین ایران امروز معادل ۲۲ کشور اروپایی کوچک است. اوج ترقی پوشش در ایران در دوران صفویه بود، زیرا حاکمیت شیعی فراگیر داشت و پادشاهان برای مشاوره از علما بهره مند میشدند.
عضو بخش تخصصی پوشاک سلامت محور کارگروه ساماندهی مد و لباس با اشاره به پوشش سر گفت: شب به دلیل آنکه سرد است، پوشش سرد در شب برای مردان ضروری است در غیر این صورت هوش مردان از دست میرود؛ همچنین کسانی که از هوش کمتری برخوردارند، از کلاه محروم مانده اند. همچنین در میان برخی از زنان امروز شاهد هستیم که در هوای سرد با شلوارهای کوتاه در اجتماع قرار میگیرند درحالی که به ازای هر روزی که با پای عریان قدم میزنند، هر ساعت از عمر سلامتی شأن کم میشود. ما لباس ملی نداریم و حتی تفاوت دیپلماتهای ما با دیگران در یقه اخوندی است و همین مدل، لباس ملی ما در جوامع بین الملل میشود، با این تفاوت که آنها کراوات میزنند و یقه ما ساده است. خوشبختی ما باید آرمان ملی باشد، درحالی که ما در مسیر آرمان غربی هستیم. ما باید به رنگ ملی برسیم و متأسفانه از ریشه خودمان جدا شده ایم.
خیراندیش گفت: بسیاری از کشورها لباس ملی دارند و حتی در افغانستان، تاجیکستان و هندوستان شاهد لباس ملی هستیم. لباس ملی باید دارای رنگ ایدیولوژی و خردگرایی باشد. بنظر میرسد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مسئول بحث مد و لباس در کشور است و باید جلوی بسیاری از لباسهای وارداتی همچون شلوارهای فاق کوتاه را دپو کند و برگرداند. پوشش لباس ملی باید پوشش موافق طبع، سن، جنس و محیط زیست باشد و شرایط عمومی تن را تأمین کند؛ یعنی هیچ ضرورتی ندارد که در تابستان کت و شلوار پوشیده شود، بلکه لباس موافق نیاز هر زمان و مکان باشد.
وی افزود: لباس باید تأمین کننده امنیت اخلاقی و اجتماعی باشد و ما حق نداریم پوششی داشته باشیم که امنیت هم جنسهای مان را برهم بزند. همچنین لباس ملی باید سرور و سلامت را حفظ کند. یعنی به سمت رنگهایی برویم که زیبایی بصری داشته باشد. معتقدم اگر در انتخاب رنگ در پوشش زنان که هم معنای حجاب را حفظ کند، هم سرور داشته باشد، شاید طغیانگری بی حجاب را محدود کرده باشیم. پوشش مشکی تنها رنگی نیست که بخواهیم برای حجاب در نظر بگیریم؛ برای مثال اگر پوشش زنان کرد و بختیاری و لر را مشاهده کنیم متوجه میشویم که در این نوع لباس هم مفهوم حجاب را به معنای حجاب کامل رعایت کرده است و هم هیچ عیب فقهی به معنای پوشش نمیتوان نسبت به آنها گرفت؛ ضمن اینکه مفهوم زیبایی را رعایت کرده است. بنظر میرسد جمهوری اسلامی در حوزه نوآوریهای سبک زندگی نتوانسته است اقدام شاخصی را انجام دهد.
عضو بخش تخصصی پوشاک سلامت محور کارگروه ساماندهی مد و لباس گفت: لباس ملی باید نشان دهنده آرمان، قبیله، قوم، شوق، رده ملت و آرمان ملی کشور باشد؛ همچنین لباسی باشد که رنگ، شکل، مدل، جنس و ساختار و سلامت تن و روان افراد را تهدید نکند و به جسم و روح آسیب نزند. ما باید به نقطهای دست یابیم که بتوانیم به مد و لباس دنیا خط دهیم و تأثیرگذار باشیم. متأسفانه دشمن با استفاده از اصل تدریج تلاشش را میکند تا دین، شرف و عناصری که منتج به استقلال میشود را مخدوش و از بین ببرد. حتی این موضوع را در حجاب هم شاهد هستیم. بنده برادر دو شهید هستم و ۴۴ تن از شاگردانم شهید شده اند؛ در بیش از ۹۰ درصد وصایای شهدا مشاهده میکنیم که به حجاب توصیه کرده اند؛ بنابراین باید این موضوع در قالب دستورالعمل کلان قرار بگیرد یعنی تبدیل به نظام و دستورالعمل شود و لازمه اجرایی آن قانون و آئین نامه است.
خیراندیش در پایان گفت: اگر بخواهیم در موضوع حجاب همه موارد را به یکباره تغییر دهیم، شاهد واکنش اجتماعی خواهیم بود؛ ما باید به تدریج و با سیاست گذاری کلان بتوانیم به لباس ملی مناسب دست یابیم. مواضع آرام در حوزه حجاب راهکار اساسی است که نه تنها موجب واکنشهای منفی نمیشود بلکه میتوانیم توجیه منطقی را ضمیمه طرح کنیم تا جامعه و دنیا از ما تبعیت کنند.