جامه پوش: در صنعت پوشاک برای اتصال پارچه ها به همدیگر، مراحل دوخت با استفاده از سوزن و نخ انجام می شود. این روش قدیمی ترین و پرکاربردترین تکنیک اتصال پارچه ها در صنعت نساجی به حساب می آید. اما برخی از فرآیندهای خاص اتصال پارچه هم وجود دارند که بر پایه تحقیقات بلند مدت شکل گرفته اند؛ هر چند که محدودیت هایی هم در زمینه های ظاهر درز، سرعت اتصال، عملکرد درز و غیره دارند. در برخی از موارد خاص به جای دوخت پارچه ها به هم، باید از این روش های جایگزین برای اتصال پارچه ها استفاده شود. در این مقاله قصد داریم تا در مورد این روش ها صحبت کنیم.
روش های جایگزین (فرعی) اتصال پارچه ها در صنعت پوشاک
معمولاً در صنعت پوشاک از چهار روش جایگزین به جای روش دوخت، برای اتصال پارچه ها به هم استفاده می شود، که عبارتند از:
- فیوزینگ
- جوشکاری
- چسباندن
- قالب ریزی
۱- فیوزینگ (Fusing)
این روش در میان این چهار روش فرعی اتصال پارچه ها از همه کاربردی تر است و معمولاً از آن برای اتصال آسترلائی استفاده می شود. در این روش در ابتدا بخشی از گستره لباس باید فیوز شود و سپس سطح مورد نظر آسترلائی بر روی آن قرار می گیرد. در انتها، فشار و درجه حرارت مورد نیاز به شکل یکنواخت اعمال می شود. رزین روکش آسترلائی در اثر حرارت ذوب شده و با فشار به پارچه می چسبد. وقتی رزین خنک و سفت شد؛ پارچه و آسترلائی کاملاً به هم متصل می گردند.
۲- جوشکاری (Welding)
پارچه ها در این روش به مقدار محدود به هم متصل می شوند. با استفاده از این روش می توان با اعمال گرما و فشار در امتداد خط درز پارچه، دو یا چند لایه پارچه ای که حداقل دارای ۶۵% الیاف ترموپلاستیک هستند را به هم متصل نمود.
در این روش گرما توسط فرآیند اولتراسونیک تولید می شود. با تولید گرما، الیاف ترموپلاستیک در پارچه ها ذوب شده و با اعمال فشار لازم، پلیمرهای ذوب شده به هم متصل می گردند. در این روش از مبدلی برای تبدیل انرژی الکتریسیته به ارتعاش استفاده می شود که حدود ۲۰۰۰۰ هرتز در ثانیه دور دارد.
۳- چسباندن (Adhesive)
چسب به معنی ماده ای است که باعث چسبیدن الیاف، نخ ها، پارچه ها و سایر مواد می شود. از دو نوع چسب برای اتصال پارچه ها استفاده می شود که عبارتند از:
در همین رابطه بخوانید:
- فیوزینگ و کاربرد آن در صنعت پوشاک
- جوش درز؛ پرکاربردترین روش اتصال در پارچه
- عوامل موثر بر استحکام پارچه
- تفاوت بین روش دوخت و روش جایگزین
یک کاغذ سیلیکونی که حاوی یک لایه نازک از چسب است و پس از قرار گرفتن بین پارچه ها باعث اتصال آنها به هم می گردد.
دیگری یک نوع چسب جامد است. این ماده تحت گرما ذوب می شود؛ در نتیجه پارچه ها به هم متصل می شوند.
از نخ های چسبی به عنوان نخ حلقه ای برای تمیز و مرتب کردن حاشیه های پارچه ها می توان استفاده کرد. معمولاً نخ های چسبی با اعمال گرما و فشار ذوب می شوند؛ تاخوردگی حاشیه های پارچه را موجب می گردند و در هنگام ساخت سجاف به پارچه ها متصل می شوند.
۴- قالب ریزی (Molding)
هر چند این تکنیک تحت عنوان روشی جایگزین برای اتصال پارچه ها معرفی می شود؛ اما با این روش نمی توان دو یا چند لایه پارچه را به هم متصل کرد. روش قالب ریزی کمک می کند تا بدون ایجاد درز، شکل خاصی در لباس ایجاد گردد. شکل دادن پارچه ها به واسطه کشش یا جمع شدگی پارچه ها صورت می گیرد؛ در واقع الیاف ترموپلاستیک پارچه ها با اعمال گرما نرم می شوند. بعد از آن دما به حالت عادی بر می گردد. در نتیجه شکل یا بخش جدیدی از پارچه ها تولید می گردند. این روش بیشتر بر روی پارچه های تریکو اعمال می شود؛ چرا که کشش یا جمع شدگی این پارچه ها به راحتی امکان پذیر است.
منبع: Garments Merchandising