خوش تیپی برای معلولان ساده می‌شود

جامه پوش: زندگی معلولان با یک معضل روزانه همراه است؛ لباس پوشیدن. واقعیت این است که اگر قرار باشد با معلولیت، دکمه لباستان را ببندید، زیپ را بالا بکشید، کمربند را ببندید و… زندگی روی سختش را نشان می داد. این بخش تلخ ماجراست اما آیا راهی برای برون رفت از یا سختی ها وجود دارد؟

تکنو اکسپلور می‌نویسد آیا فردی مبتلا به اختلال طیف اوتیسم را می‌شناسید که نمی‌تواند پارچه‌های خاصی را در برابر پوست خود تحمل کند؟ اگر سایز پاهای شما متفاوت است یا فقط یک پا دارید، چگونه کفش می‌خرید؟

لباس‌های تطبیقی که به‌ ویژه برای افراد دارای معلولیت طراحی شده و می‌تواند به معنای ایجاد زیپی روی کفش باشد که با یک دست باز و بسته شود، جایگزینی برای دکمه‌ها با بست مغناطیسی یا طراحی لباس و کفشی باشند تا بتوانید در حالت نشسته لباس بپوشید.

کلید لباس‌های تطبیقی پاسخگویی به مجموعه وسیعی از نیازهایی است که مصرف‌کنندگان مختلف دارد و در عین حال سبک و مد روز را حفظ می‌کند. به‌ تازگی برندهای مد شروع به ارائه لباس‌های مد روز با سبک‌های جدید کرده‌ که ترکیبی از مد و فناوری برای افراد دارای معلولیت‌های مختلف است.

در اینجا پنج شیوه مختلف مد برای نزدیک شدن به لباس‌های تطبیقی ذکر شده است:

آهنربا به جای دکمه

آندر آرمور یک شرکت آمریکایی تجهیزات ورزشی است که کفش، لباس ورزشی و لباس های روزمره تولید می‌کند. این مجموعه یکی از اولین شرکت‌هایی بود که از زیپ مغناطیسی در لباس استفاده کرد. زیپ ژاکت بازطراحی شده آنان به‌ نام مگ‌زیپ از آهنربا برای اتصال انتهای زیپ استفاده می‌کند و باعث می‌شود زیپ لباس‌ها با یک دست راحت‌تر بالا برود. آهنربا به‌ جای دکمه در پیراهن، شلوار و سایر لباس‌ها نیز استفاده شده است. این‌ها افرادی را که مهارت یا توانایی استفاده از دکمه‌ها را ندارند، توانمند می‌سازند تا بهتر لباس بپوشند.

کفش بدون بند

هدف از فرآیند تولید انواع کفش، آسان‌تر کردن روند بستن یا به طور کلی رفع این نیاز است. زیپ‌ها می‌تواند جایگزین بندهای سنتی شده و کفش‌ها با یک دست پوشیده شود.

طرح دیگر نایک، گو فلای ایز(Go Fly Ease) یک کفش کتانی بود؛ فرد پای خود را درون کفش می‌کند و بند باز می‌شود و کفش را در جای خود نگه می‌دارد. اولین کفش‌های فلای ایز در بین مشتریان وسیع‌تری محبوبیت پیدا کرد و مشکلات عرضه و بازار فروش مجدد بزرگی را ایجاد کرد.

این کفش نمونه‌ای از طراحی جهانی است؛ یک اصل که پیشنهاد می‌کند محصولات باید به‌ گونه‌ای طراحی شود که همه بتوانند از آن استفاده کنند.

لباس‌هایی که زندگی معلولان را آسان می‌کند

بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم به پارچه‌های خاص یا نوارها و برچسب‌های لباس حساس هستند. مارک‌های تطبیقی مانند برچسب‌های چاپی روی صفحه JAM the Label(یک برچسب پوشاک فراگیر/تطبیقی استرالیایی که با در نظر گرفتن افراد دارای معلولیت ایجاد شده است)، با اجتناب از نوارهای فیزیکی، طیف وسیعی از پارچه‌های بامبو و کتان دارای حساسیت کمتر را ارائه می‌دهد.

سرهمی‌های نوزادی و حوله‌های سنتی که شکم را می‌پوشانند برای همه کاربردی نیستند. طراحی آن می‌تواند برای افرادی که از لوله‌های تغذیه یا از کیسه‌های استومی(دهانه روی شکم به روش جراحی برای خروج محتویات روده) استفاده می‌کنند، محدودکننده باشد.

در میان طرح‌های دیگر تولیدکننده لباس‌های تطبیقی شرکت استرالیایی وونسی(Wonsi)، لباس‌هایی با دسترسی به شکم هم برای کودکان و هم برای بزرگسالانی که نیاز به دسترسی مکرر به شکم دارند، عرضه می‌کند؛ به این معنا که وسایل پزشکی نباید مانعی برای مد باشد.

چاپ سه‌ بعدی و طرح‌های سفارشی

در گذشته محصولات تطبیقی اغلب به‌ گونه ای طراحی می‌شد که ساده باشد؛ مانند صندلی چرخدار سیاه رنگ یا پروتزهای گوشتی رنگ و سمعک اما این‌ها نیز در حال تغییر است. چاپ سه بعدی و تولید پیشرفته انعطاف‌پذیری زیاد و طراحی سفارشی دستگاه‌ها و اقلام مد مختلف را ممکن می‌کند. اپن بیونیک(Open Bionics، یک شرکت بریتانیایی) از چاپ سه‌بعدی برای ساخت هیرو آرم(Hero Arm) یک بازوی مصنوعی که توسط حرکات ماهیچه‌ای کار می‌کند، استفاده کرد. با استفاده از چاپ سه‌بعدی برای سفارشی ساختن بازو برای کاربر، این شرکت همچنین می‌تواند گزینه‌هایی را در مورد طرح‌های مختلف از رنگ‌ها گرفته تا محتوای مارک‌دار در اختیار کاربران قرار دهد؛ ترکیبی از عملکرد و مد.

طرح‌های فروش منحصر به‌ فرد

فناوری پشت مد تطبیقی تنها به طراحی محصول محدود نمی‌شود و از آن در فروش و بازاریابی نیز استفاده می‌شود. یک برنامه تجارت الکترونیک مد کفش(Every Human’s Unpaired) به مصرف‌کنندگان امکان می‌دهد کفش‌های تک بخرند؛ در حالی که امکان جست‌وجو بر اساس اندازه، پهنا و طیف وسیعی از ویژگی‌های تطبیقی مانند پوشیدن آسان و راحت برای کسانی که از کمربند ارتوپدی مچ پا یا پا استفاده می‌کنند را می‌دهد. این فناوری می‌تواند برای افرادی که سایز یا شکل پاهای متفاوتی دارند یا دارای پاهای مصنوعی هستند و کفش‌های سنتی مناسب آن‌ها نیست، مفید باشد.

در حالی که این ایده به نسبت ساده به‌ نظر می‌رسد، این امر مستلزم آن است که برندها سیستم‌های سفارشی پیچیده‌تری داشته باشند. محصولات باید به‌جای جفت‌های سنتی، به‌صورت جداگانه دسته‌بندی شوند و با ویژگی‌های اضافی مانند کفش چپ یا راست و ویژگی‌های تطبیقی هر کدام برچسب‌گذاری شود تا مصرف‌کنندگان بتوانند بر اساس نیازهای خود جستجو کنند.

انطباق فراتر از فناوری

مانند بسیاری از مصرف‌کنندگان، افراد دارای معلولیت به‌ سادگی می‌خواهند بتوانند از فروشگاه‌های معمولی یا آنلاین خرید کنند و لباس‌هایی را پیدا کنند که دوست دارند و مناسب هستند. بنابراین در حالی که فناوری به خرده‌فروشان کمک می‌کند تا طیف فزاینده‌ای از لباس‌های تطبیقی ارائه دهند، این تنها راه حل نیست. گام بعدی این است که نه تنها به لباس فکر کنید بلکه به فرد مورد نظر و نحوه خرید آنان نیز فکر کنید.

همه برندهای مد باید اقلام خود را با طیف وسیعی از نیازهای مصرف‌کننده تطبیق دهد.