جامه پوش: رزا همراز از مدرسان و هنرمندان پیشکسوت عرصه دوخت‌های سنتی و سوزن‌دوزی‌های ایرانی درباره مشکلات و کاستی‌های موجود در این عرصه گفت: بیش از 20 سال است که با فعالیت در این حوزه از نزدیک با بسیاری از مشکلات و چالش‌های موجود در شهرهای مختلف برخورد داشته‌ام که گاهی آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به این بخش وارد کرده‌اند حال‌آنکه به‌تبع این مشکلات، فرصت ظهور و بروز برخی از استعدادها گرفته شده و طیفی از هنرهای سنتی در زمینه دوخت و سوزن‌دوزی به دست فراموشی سپرده شدند.
همزار با ابراز گله‌مندی از نبود همت و عزم جزم در ایجاد زیرساخت‌های بروز و استانداردسازی اذعان داشت: به‌طورجدی و در راستای کاهش برخی آسیب‌های جبران‌ناپذیر به این حوزه، نیازمند تولید استاندارد جامع و یکپارچه در زمینه‌های آموزش، پژوهش و تربیت مربی هستیم.
وی افزود: ما همچنان در ارائه سرفصل‌های آموزشی استاندارد دچار نقص و مشکل هستیم و روی ریل‌های استاندارد حرکت نمی‌کنیم. از سوی دیگر به دلیل نبود شاخص ملی و قومی در این زمینه، رفتارهای سلیقه‌ای و گاهی به‌دوراز نیاز و سلیقه جامعه سبب می‌شود که یک رشته یا گرایش خاص با رکود جدی و یا دلزدگی هنرجویان مواجه شود.
این کارشناس هنری بر لزوم تشکیل شوراهای مجهز به دانش و تجربه در زمینه ارائه استاندارد اشاره کرد و گفت: به‌طور مثال اگر می‌خواهیم قدمی اساسی در زمینه ایجاد سرفصل‌های آموزشی متناسب با یک دوخت و شرایط فرهنگی و اجتماعی موجود برداریم، لازم است افرادی مسلط بر تاریخچه دوخت، مواد و متریال مورد نیاز، شناخت بازار عرضه و تقاضا، روش‌های متقدم و نوین اجرای دوخت، ابزار موردنیاز و امور تبلیغاتی در ارتباط با این بخش اظهارنظر کنند که در غیر این صورت با غفلت از برخی نکات، همچنان نمی‌توانیم به تعریفی درست از یک عنوان درسی و در ادامه روش تدریس دست‌یابیم.
همراز اذعان داشت: نکته مهم دیگر در این بحث آن است که به دلیل رویکردهای سنتی موجود میان برخی پیشکسوتان، جوان‌گرایی آن‌گونه که بایدوشاید به منصه ظهور نمی‌رسد و فرصت‌های رشد و عرض‌اندام این طیف را کمتر شاهد هستیم.
او به غنای دوخت‌های سنتی و سوزن‌دوزی‌های ایرانی در نقاط مختلف کشور اشاره و تصریح کرد: بسیاری از این هنرمندان به دنبال فرصت‌های مناسب جهت عرصه آثار و محصولات خود هستند که در نتیجه‌ی نبود نگاه حمایتی در این بخش و گاه زیاده‌خواهی برگزارکنندگان یا واسطه‌های خریدوفروش، آن‌چنان سود کمی به هنرمندی که از جان‌ودل مایه گذاشته است، می‌رسد که بعضاً دلسرد و ناامید عطای این حرفه را به عطایش می‌بخشند.
همراز همچنین به رونق آموزش مجازی پس از شیوع ویروس کرونا و در ادامه فرصت‌طلبی برخی افراد در ارائه خدمات آموزشی انتقاد کرد و گفت: بسیاری همکاران من سال‌ها است که تحت نظر سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور فعالیت می‌کنند و با پیشینه تجربی بسیار بالا قادرند آموزش‌هایی در سطوح عالی را ارائه دهند درحالی‌که گاه شاهد هستیم به دلیل نبود نظارت کافی بر عملکرد مربیان در فضای مجازی، این حوزه به دست افرادی هدایت می‌شود که اشراف بسیار اندکی بر مبانی نظری و عملی دوخت‌های سنتی دارند.
این هنرمند در خاتمه ابراز امیدواری کرد در دولت جدید و به‌ویژه با نگاه دلسوزانه و تخصص‌گرای مدیران، شاهد برطرف شدن مشکلات موجود در حوزه صنایع‌دستی و هنرهای سنتی به‌ویژه در بخش دوخت‌های اصیل ایرانی و سوزن‌دوزی باشیم.
منبع: هنرآنلاین