جامه پوش: این روزها عبارت “صدای یک نسل” بارها به گوش بسیاری از افراد خورده است، اما باید بگوییم که ارزش بیلی آیلیش در حد یک عبارت نمی‌گنجد. بیلی آیلیش یکی از خواننده‌هایی است که مرزهای موسیقی را از آن خود نموده است و زیاد هم اهل تعریف از خودش نیست.
بیلی آیلیش به دلیل ناتوانی جسمی که به خاطر آسیب‌دیدگی در سن 13 سالگی برایش به وجود آمد، لباس‌های گشاد می‌پوشد. او در ماه مارس تصمیم گرفت مدل موهایش را تغییر دهد و رنگ سبز موهایش را به رنگ بلوند تغییر دهد، و با گرفتن یک عکس سلفی از خودش بعدازاین تغییرات به همه جهان نشان داد که او کسی نیست که با تغییر چند چیز جزئی همین‌جا متوقف شود.
بعد از دعوت مجله ووگ بیلی آیلیش فکر می‌کرد که قرار است در یک مدلینگ شرکت کند، او از طراحانی چون گوچی تا الکساندر مک کویین و حتی والنتینو و بربری کمک گرفت و با کمک دنا جیانینی مدیر انتخاب لباس ووگ لباس خود برای عکس‌برداری را انتخاب کرد. ستاره موسیقی ما می داند در دنیایی زندگی می‌کند که مردمش شب و روز همدیگر و او را قضاوت می کنند.
او در فروشگاه‌های معمولی که لباس‌هایی باقیمت مناسب دارند ظاهر می‌شود و در مورد فروشگاه‌هایی که لباس‌های دست‌دوم دارند، می‌گوید: بله من به این فروشگاه‌ها میرم و خرید می‌کنم. این فروشگاه‌ها همه‌چیز دارند و من می‌توانم آنجا نیازهای خودم رو برطرف کنم. پس‌انداز یک امر طبیعی است که من هم به آن عمل می‌کنم.
سبک لباس “Billie Eilish” باعث شد که‌موج تازه‌ای در میان خواننده‌های جوان موسیقی پاپ ایجاد شود. خواننده‌های دیگر با لباس‌های مرسوم زنانه پا بر روی صحنه می‌گذاشتند، اما او با لباس‌های تزئین شده روی صحنه نمایش ظاهر می‌شد و به‌جای رژ لب، ماسک به‌صورت می‌زد. تأثیری که بیلی آیلیش بر روی نسل جوان گذاشته است قابل‌انکار نیست. بیلی آیلیش اکنون به‌عنوان یک منبع الهام در صنعت مد شناخته می‌شود، که این موضوع را می‌توان از سبک پوشش طرفدارانش متوجه شد.
مدیر هنری و خلاق برند گوچی، آلساندرو میشل، که چندین برنامه به‌یادماندنی برای آیلیش ساخته، می‌گوید: “بیلی آیلیش یک فرد کاملاً متفاوت و یک هنرمند منحصر به فرد است که به‌طور مداوم در حال پیشرفت است و دارای دیدگاه و تفسیر جدیدی از خود در رابطه باروحیه زنانگی است. بیلی دقیقاً همان جایی است که قصد دارد بدون غرور باشد. به همین دلیل کار با او بسیار مهیج است. او من را مجبور میکنه متفاوت فکر کنم.”
منبع: مجله ووگ انگلستان