“آرام” نمی گذارد شمع پدربزرگ خاموش شود

جامه پوش: کارخانه کفش سلیمانیه که روزگاری از مهم‌ترین کارخانه‌های کفش در سلیمانیه عراق بود، این روزها روزگار خوشی ندارد و دوران افول خود را می‌گذراند.

کارخانه کفش سلیمانیه در سال ۱۹۵۲ میلادی توسط خاندان رفیق تاسیس شد و یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین کارخانه‌های کفش در این استان بود.

امروز «آرام رفیق» مالک کارخانه کفش سلیمانیه است که این کارخانه را نسل‌به نسل و از پدربزرگ خود به ارث برده است.

او می‌گوید: با راه‌اندازی کارخانه‌های متعدد کفش در سلیمانیه و عدم حمایت دولت از کارخانه‌های قدیمی، روزهای شکوه و قدرت این کارخانه پایان یافت اما طبق وصیت پدربزرگم، اجازه ندادم که کارخانه تعطیل شود.

آرام رفیق هر روز، از صبح تا پایان وقت کاری درهای کارخانه را باز می‌کند و مشغول به کار می‌شود. به گفته او، این کارخانه زمانی، روزانه ۶۰ جفت کفش دست‌دوز تولید می‌کرد. علاوه بر این، در آن زمان کفش‌های ماشینی مردانه، زنانه و بچه‌گانه به وسیله ماشین‌آلات روسی و آلمانی که در این کارخانه وجود داشت، تولید می‌شد.

وی ادامه می‌دهد: چرم مورد نیاز این کارخانه از شهر موصل خریداری می‌شد. کیفیت تولیدات این کارخانه باعث شده بود که کارخانه کفش سلیمانیه در صنعت ملی عراق شهرت و تاثیر اقتصادی بسیار زیادی داشته باشد.کفش‌های تولید شده در کارخانه کفش سلیمانیه به تمام استان‌های عراق صادر می‌شد و در میان مردم عراق طرفداران زیادی داشت.

وی ادامه می‌‌دهد: در اوایل دهه ۹۰ میلادی و پس از حمله آمریکا به عراق، واردات چرم از موصل به سلیمانیه متوقف شد و لذا چرم مورد نیاز کارخانه به دلیل هم‌مرز بودن سلیمانیه با ایران، از تولیدکنندگان چرم در ایران خریداری می‌شد.

به گفته آرام رفیق، پس از آزادسازی عراق، هجوم کفش‌های وارداتی ارزان‌قیمت به سلیمانیه باعث توقف خط تولید کارخانه شد و از آن پس قادر به رقابت در بازار نبودیم.

رفیق می‌گوید: اکنون نیز به دلیل سفارش و وصیت پدربزرگم، هنوز کارخانه‌ را تعطیل نکرده‌ام. آنچه امروز انجام می‌دهیم تعمیر کفش یا ساخت کفش برای افرادی است که نیازهای ویژه دارند. برای مثال معلولان یا افرادی که دچار مشکلات زانو و راه‌رفتن و … هستند.

منبع: shafaq