هدف ترویج ارزش‌های اخلاقی یا صرفاً هنر برای هنر
جامه پوش: امروز هنر به سرشاخه‌های ادبیات، هنرهای تجسمی، موسیقی، سینما، تئاتر ، مد و لباس تقسیم می‌شود. به همین دلیل شاید به کسانی که در این عرصه‌ها فعالند، هنرمند گفته می‌شود هر چند در حقیقت هنرمند، مفهومی وزین را به خود اختصاص می‌دهد که به هر کسی نمی‌توان نسبت داد. برخی فلاسفه هنرمند را کسی می‌دانند که وحدت نگاه خود را بر کثرت نگاه مخاطبان منطبق کند و هنرمند شاید همان کسی باشد که نگاه می‌کند، درک می‌کند و خلق می‌کند.
پیش از پرداختن به مفهم هنرمند، گذری اجمالی به تعریف عنصر هنر خواهیم داشت چرا که هرچند مفهم هنر امری بدیهی و شناخته شده به نظر می‌رسد اما در منابع تاریخ اجتماعی و فلسفی، تفاسیر زیادی از آن وجود دارد و به نوعی هنوز تعریف واحد و مشخصی که تمام صاحب‌نظران درباره آن اشتراک نظر داشته باشند، ارائه نشده است.
به عنوان مثال، ارسطو برخلاف دیگر فلاسفه که این مفهوم را از منظر احساسات و عواطف بررسی می‌کنند، آن را حاصل فعالیت عقلانی می‌داند.در حالی که بندتو کروچه فیلسوف ایتالیایی عکس این نظریات را قبول دارد و معتقد است مفهوم هنر و هنرآفرینی از خیال هنرمند برمی‌آید و لحظه‌ای که قضاوت و تعقل وارد آن شود، مفهوم اصلی و محوری آن از بین می‌رود.
بیشتر بخوانید:
از سوی دیگر تولستوی، نویسنده بزرگ روس، هنر را دارای ارزش اخلاقی تعریف می‌کند. او معتقد بود که هنر هرگز به منظور زیبایی و لذت بردن خلق نمی‌شود و هدفی والاتر چون ترویج ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی دارد. در مقابل نظریه دیگری وجود دارد که مدافع شعار «هنر برای هنر» است. پیروان این نظریه مخالف دیدگاه تولستوی هستند و از نظر آنها چه بسیار آثاری وجود دارند که حامل هیچ پیام خاص و اخلاقی نیستند اما در جامعه هنری و در نظر هنرشناسان ارزش و اعتبار زیادی یافته‌اند.
لذا هنر ابعاد مختلفی دارد که می‌تواند شامل زیبایی، وسیله‌ای برای پالایش و اعتلای روح، نسخه‌برداری از طبیعت و یا بیان احساس و عاطفه آدمی و برداشت او از زندگی و جهان هستی باشد. حال آنکه هنرمند می‌تواند به یکی از ابعاد هنر بپردازد یا همه ابعاد هنر را در اثری که خلق می‌کند، به نمایش بگذارد.
از سوی دیگر، در تعریف هنرمند اگر افراد را به دو گروه دریافت کننده و مدرک و دریافت کننده و فاقد مدرک تقسیم کنیم، هنرمندان در دسته اول قرار می‌گیرند اما باید از این موضوع آگاه باشیم که هنرمند علاوه بر منابع زمینی و ارتباط حسی و تعامل با آنها به منبع دیگری از کمال و فهم متصل است که موجب می‌شود یک هنرمند با سایر انسان‌ها متمایز شود.
منبع: هنر آنلاین