پتانسیل مغفول برندینگ در صنعت نساجی
جامه پوش: با وجود ظرفیتهای بالای تولید و دانش فنی در صنعت نساجی و ماشینسازی، ایران تنها چهار درصد از بازار جهانی نساجی را در اختیار داشته و فرصت افزایش این سهم تا هفت درصد را دارد؛ موضوعی که سیدمحمدمهدی هادوی در گردهمایی صنعت نساجی و پوشاک اصفهان بر آن تأکید کرد. او معتقد است با رفع محدودیتهای صادراتی، سرمایهگذاری در فناوری، ارتقای برند ملی و استفاده از مدلهای نوین دانشگاه-صنعت، صنعت نساجی ایران میتواند حضوری پررنگتر و تاثیرگذارتر در بازارهای بینالمللی داشته باشد.
سیدمحمدمهدی هادوی، در گردهمایی صنعت نساجی و پوشاک استان اصفهان اظهار کرد: در کشور ما تولید نساجی سالانه حدود سه میلیارد دلار است و واردات ماشینآلات صنعتی و تجهیزات به حدود هشت میلیارد دلار میرسد. با این حال، بازار کشور ما تنها به این اعداد محدود نمیشود. نیاز واقعی ما تقریباً بین ۲۰ تا ۲۵ میلیارد دلار است که از این مقدار، تنها ۱۱ میلیارد دلار تأمین میشود.
وی با بیان اینکه مشکل جایگزینی ماشینآلات نیز در دیگر صنایع وجود دارد، افزود: در بازار جهانی ماشینآلات و تجهیزات، حجم بازار بین ۵۵۰ تا ۷۰۰ میلیارد دلار تخمین زده میشود و ما تنها حدود یک و نیم تا دو درصد از این بازار را در اختیار داریم. در صنعت نساجی، بازار جهانی حدود ۲۵ میلیارد دلار در سال است. با توجه به واردات سالانه ۵۰۰ میلیون دلار و تولید داخلی حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیون دلار، سهم ایران از بازار جهانی نساجی تقریباً چهار درصد است. اگر محدودیت نداشتیم، میتوانستیم تا هفت درصد از نیاز جهانی را تأمین کنیم که این نشاندهنده پتانسیل بالای صنعت نساجی کشور ماست.
دبیر ستاد توسعه اقتصاد دانشبنیان ماشینسازی و تجهیزات پیشرفته صنعتی معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاست جمهوری ادامه داد: اگر بخواهیم به صنعت ماشینسازی بپردازیم، در خود صنعت نساجی نیز فرصتهای زیادی برای اشتغالزایی و استفاده از فناوریهای روز وجود دارد. ما به ماشینآلات با کیفیت بالا و خدمات پس از فروش مناسب نیاز داریم تا بتوانیم محصولات قابل قبولی تولید کنیم.
هادوی بیان کرد: با وجود تحریمها، توانایی علمی و تجربی خوبی در صنعت ماشینسازی نساجی داریم. در زمینه صنایع غذایی، ماشینآلاتی به کشورهای غرب اروپا صادر میکنیم. این نشاندهنده کیفیت قابل قبول محصولات ما است، اما گاهی مجبور به صادرات تحت برند کشورهای دیگر هستیم.
وی با اشاره به اینکه یکی از مباحث مهم در قانون جهش تولید دانشبنیان، اعتبار مالیاتی است، تصریح کرد: هر شرکتی که در تحقیق و توسعه هزینه کند و موضوع آن مورد تأیید معاونت علمی باشد، میتواند این هزینهها را بهعنوان مالیات خود محسوب کند. این امکان به شرکتها کمک میکند تا در زمینه فناوریهای نوین در ماشینسازی، نساجی و صنایع غذایی سرمایهگذاری کنند.