مراحل نمونه برداری در صنعت پوشاک

جامه پوش: هدف اصلی بازرسی، آگاهی از تعداد عدل های لباسی است که تائید یا رد شده اند. حال برای برنامه نمونه گیری، چند نمونه باید از عدل ها جمع آوری شود؟ در ضمن توجه داشته باشید که هر چه تعداد نمونه های بازرسی شده بیشتر باشد، فرآیند بازرسی زمان برتر و پر هزینه تر خواهد بود. در این ذیل سعی داریم تا در مورد انواع روش های نمونه گیری که در هنگام بازرسی محصولات در صنعت پوشاک مورد استفاده قرار می گیرند، صحبت کنیم.

روش های مختلف سیستم های بازرسی پوشاک

از روش های نمونه گیری زیر به صورت گسترده برای اطمینان از کیفیت مطلوب لباس های تولید شده با انواع مختلف پارچه ها استفاده می شود:

  • بدون بازرسی
  • بازرسی ۱۰۰%
  • بازرسی نقطه ای
  • نمونه گیری اختیاری
  • نمونه گیری پذیرشی

۱- بدون بازرسی
در این روش، لباس ها را بدون هیچ گونه بازرسی می توان خرید یا فروخت. در این صورت هیچ ایده ای در مورد نقایص لباس ها وجود ندارد. استفاده از این روش در صنعت پوشاک بسیار نادر است.

۲- بازرسی ۱۰۰%
بازرسی صد در صدی به این معنی است که هر قلم کالا باید بازرسی شود. در این سیستم به جای اینکه در مورد رد یا پذیرش عدل های لباس صحبت شود؛ در خصوص عدم پذیرش یا تأیید هر قلم محصول به صورت جداگانه تصمیم گیری می گردد. با استفاده از این سیستم می توان ایده کاملی در مورد کیفیت لباس ها به دست آورد. در این صورت تمامی نقایص لباس ها با بازرسی صد درصدی شناسایی می شوند. در ضمن بازرسی ۱۰۰% به زمان و هزینه زیادی نیاز دارد.

۳- بازرسی نقطه ای
این شیوه در واقع حد وسط بدون بازرسی و بازرسی ۱۰۰% است. در این روش کالاهایی که برای حمل آماده شده اند، به صورت تصادفی بازرسی می شوند و حداقل نتیجه حاصل می گردد.

۴- نمونه گیری اختیاری
محبوب ترین سیستمی است که به صورت گسترده در بخش تولید پوشاک به کار برده می شود. اندازه عدل ها هر مقدار که باشد، ۱۰% از محتویات آن جمع آوری شده و به عنوان نمونه مورد بازرسی قرار می گیرند؛ سپس براساس نتایج این بازرسی، در مورد پذیرش یا رد عدل ها تصمیم گرفته می شود. این روش مزایا و معایب خاص خود را دارد.

۵- نمونه گیری پذیرشی
در این سیستم، نمونه های مختلف عدل ها جمع آوری شده و به صورت آماری مورد بازرسی قرار می گیرند، و براساس نتایج این بازرسی، در مورد پذیرش یا رد عدل ها تصمیم گرفته می شود. این سیستم برای بازرسی مواد اولیه قبل از تولید پوشاک، بازرسی حین تولید و بازرسی لباس های آماده شده بعد از تولید کاربرد دارد. این روش به صورت گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد و در سطح بین المللی شناخته شده و قابل قبول است. مزایا و معایب فراوانی نیز در این سیستم یافت شده است. بهترین مزیت این سیستم، قابل کنترل بودن و ریسک حداقلی پذیرش تصمیمات اشتباه است. این سیستم برای بازرسی بسیار کاربردی و اقتصادی است.

منبع: Garments Merchandising

ممکن است شما دوست داشته باشید
پیام بگذارید