فاجعه رانا پلازا و انقلاب مد

چه کسی لباس من را تولید کرده است؟

جامه پوش: انقلاب مد یک جنبش جهانی غیرانتفاعی است که به وسیله گروههایی در بیش از 100 کشور در سراسر جهان به پیش می رود. کمپین های انقلاب مد برای اصلاح سیستماتیک صنعت مد با تمرکز بر نیاز به شفافیت در زنجیره تامین صنعت مد فعالیت می کنند.

جنبش انقلاب مد، سالگرد فاجعه رانا پلازا (Rana Plaza) در بنگلادش را به عنوان روز انقلاب مد تعیین کرده است. در سالهای 2014 تا 2018، میلیون ها نفر در سراسر جهان برندها را فرا خواندند تا به این سوال که «چه کسی لباس من را ساخته است؟» پاسخ بدهند. هشتگ #WhoMadeMyClothes ترند شماره 1 توییتر شد.

تاریخچه انقلاب مد

انقلاب مد در سال 2013 و در واکنش به فاجعه رانا پلازا در بنگلادش توسط کری سامرز (Carry Somers) و اورسولا دی کاسترو (Orsola de Castro) پایه گذاری شد. سامرز و دی کاسترو هر دو تجربه کار در صنعت مد را داشتند. در مدت 20 سال گذشته، برند مد سامرز با عنوان پاچاگوتی (Pachaguti) پیشگام در شفاف سازی زنجیره تامین رادیکال بود و دی کاسترو از سال 1997 تا 2014، پیشگام برچسب From Somewhere بوده و آن را پایه ریزی کرده است.

در همین رابطه بخوانید:

انقلاب مد به عنوان سکویی برای دانشگاهیان، طراحان، نویسندگان، خرده فروشان و رهبران مشاغل طراحی شد تا مردم را ترغیب کند که کاری برای صنعت مد انجام دهند. بودجه این سازمان توسط بنیادهای خصوصی، کمکهای مالی سازمانهای خیریه و تجاری، و کمکهای فردی تامین میشود. سامرز و دی کاسترو هشتگ #WhoMadeMyClothes را در سال 2013 به راه انداختند.


روز انقلاب مد / هفته انقلاب مد

گرامیداشت روز انقلاب مد هر ساله در ۲۴ آوریل برگزار میشود. این روز سالگرد فرو ریختن ساختمان رانا پلازا در سال ۲۰۱۳ است که در آن حادثه ۱۱۳۳ نفر کشته و بیش از ۲۵۰۰ نفر زخمی شدند. روز انقلاب مد در سال ۲۰۱۸ به هفته انقلاب مد گسترش پیدا کرد. روز انقلاب مد نیز برای نمایان کردن وضعیت اضطراری رایج پایه گذاری شده است.

همچنین آگاهی یافتن از سوء استفاده از کارگران در خلال زنجیره تامین در روز انقلاب مد بسیار برجسته شده است. هدف جنبش، تغییر روش تهیه، تولید و خرید لباس است.

  • نخستین بزرگداشت روز انقلاب مد در 24 آوریل 2014 برگزار شد و هشتگ انقلاب مد با عنوان #insideout به ترند جهانی شماره 1 توئیتر تبدیل شد.
  • دومین بزرگداشت روز انقلاب مد در 24 آوریل 2015 برگزار گردید. در این سال میزان دسترسی جهانی این جنبش به اخبار و رسانه های پخش آنلاین به 16.5 میلیارد دقیقه رسید و 63 میلیون نفر از 76 کشور جهان هشتگ #WhoMadeMyClothes را به ترند شماره یک توئیتر تبدیل کردند. ویدئوی یک تی شرت 2 یورویی – یک امتحان اجتماعی (The 2 Euro T-Shirt – A Social Experiment) در یوتیوب بیش از 6.5 میلیون بازدید داشت و برنده جایزه کن (Cannes Lions) شد.
  • سومین سال بزرگداشت انقلاب مد، در طی یک هفته و از 18 تا 24 آوریل 2016 برگزار شد. اولین هفته انقلاب مد با رویداد زمان پرسش مد (Fashion Question Time) در مجلس عوام بریتانیا (UK Houses of Parliament) همزمان شد. همچنین این هفته مد با عرضه اولین نسخه از شاخص شفافیت مد (Fashion Transparency Index) مصادف گردید. این نسخه به اطلاعاتی پرداخته بود که 40 شرکت بزرگ مد جهان به ذینفعان خود و عموم مردم درباره موضوعات اجتماعی و زیست محیطی در خلال زنجیره تامین ارائه داده بودند. 70000 نفر در سراسر جهان با هشتگ #whomademyclothes از برندها سوال پرسیدند و 156 میلیون نفر در سراسر جهان آن هشتگ را در رسانه های اجتماعی باز نشر کردند. برندهایی مثل جی استار راو (G-Star Raw)، آمیریکن اپالر (American Apparel)، فت فیس (Fat Face)، بودین (Boden)، ماسیمو دیوتی (Massimo Dutti)، زارا (Zara) و ویرهوس (Warehouse) تنها تعدادی از 1200 برند و خرده فروشی مد بودند که با عکس گرفتن از کارگران خود در حالی که می گفتند: «من لباس تو را تولید می کنم» (#imadeyourclothes) به پرسش مردم پاسخ دادند. حضور انقلاب مد در رسانه های آنلاین در 22 آوریل 2016 به 22 میلیارد دقیقه رسید.در 26 اکتبر سال 2016، یک تی شرت 2 یورویی، یک امتحان اجتماعی (Social Experiment) در مراسم جایزه جهانی سابری (Global Sabre Awards) رتبه هفتم برترین کارزارهای روابط عمومی در آن سال را به دست آورد. این ویدئو بیش از 7.5 میلیون بار بازدید شده بود.
  • چهارمین بزرگداشت سالیانه هفته مد از 24 تا 30 آوریل 2017 برگزار گردید. در روز انقلاب مد در این سال دومین نسخه از شاخص شفافیت مد منتشر شد که مروری بر نحوه افشای سیاست ها، اقدامات و برنامه های اجتماعی و زیست محیطی 100 شرکت از بزرگترین برندها و فروشندگان مد در سراسر جهان بود. 66000 نفر در حدود 1000 مراسم بزرگداشت انقلاب مد در سراسر جهان حضور پیدا کردند و 553 میلیون بار هشتگ های مربوط به انقلاب مد در ماه آوریل در رسانه های اجتماعی باز نشر شد و بیش از 2000 برند و تولیدکننده به پرسش #imadeyourclothes پاسخ دادند.
  • پنجمین سال، از تاریخ 23 تا 29 آوریل سال 2018 برگزار گردید. در این سال بیش از 1000 مراسم در سراسر جهان برای بزرگداشت این رویداد برپا شد که شامل استودیوی مد باز (Fashion Open Studio) و زمان پرسش مد (Fashion Question Time) در مجلس عوام بریتانیا نیز بود. در ماه آوریل سومین نسخه از شاخص شفافیت مد منتشر شد که مروری بر نحوه افشای سیاست ها، اقدامات و برنامه های اجتماعی و زیست محیطی 150 برند برتر صنعت مد بود.

رویدادها

در طول هفته انقلاب مد، صدها رویداد و مراسم در سراسر جهان برگزار می شود. جنبش انقلاب مد هر ساله میزگردهای سطح بالایی را در زمینه های اخلاق، پایایی و شفافیت در صنعت مد برگزار می نماید. تعدادی از این رویدادها عبارتند از:

  • ۱۲ مه ۲۰۱۴: مناظره میزگردی در مجلس اعیان انگلستان.
  • ۲۶ فوریه ۲۰۱۵: زمان پرسش مد در مجلس عوام انگلستان با مشارکت نمایندگان پارلمان انگلستان یعنی مری کریاگ (Mary Creagh)، لیلی کول (Lily Cole) و جنی هولدکرافت (Jenny Holdcroft)؛ کاترینا میدبی (Catarina Midby) مدیر سیاست گذاری اتحادیه جهانی صنعت (IndustriALL Global Union)؛ رئیس جهانی ارتباطات پایدار (Sustainable Communications)؛ دلیس ویلیامز (Dilys Williams) از اچ اند ام (H&M) رئیس مرکز مد پایدار (Centre for Sustainable Fashion) و آناس ساروار (Anas Sarwar) برگزار شد.
  • ۲۹ ژوئن ۲۰۱۵: رویداد اخلاق مد ۲۰۲: چشم اندازی جدید برای شفافیت در مجلس اعیان انگلستان برگزار گردید.
  • ۲ دسامبر ۲۰۱۵: میزگرد اتحادیه اروپا و انتشار گزارش رسمی (White Paper) در مورد شفافیت در خلال رویداد «زمانی برای یک انقلاب مد» در بروکسل.
  • ۱۸ آوریل ۲۰۱۶: برگزاری مراسم زمان سوال مد در مجلس عوام انگلستان.
  • سال ۲۰۱۷ بیش از ۱۰۰۰ مراسم در سراسر جهان برگزار شد که تعدادی از آنها عبارتند از: برگزاری رویداد زمان سوال مد در تاریخ ۲۴ آوریل در پارلمان انگلستان و راه اندازی مراسم استودیوی باز که شامل برگزاری یک هفته مراسم های زنجیره ای در لندن، نیویورک، آتن، پارتو در ایتالیا و لا در جاکارتا بود.

جنبش های هشتگی

چه کسی لباس من را ساخته است؟ ( #WhoMadeMyClothes)

هشتگ #WhoMadeMyClothes ابتدا در سال 2014 توسط بنیانگذاران صنعت مد، یعنی کری سامرز و اورسولا دی کاسترو پایه گذاری شد و به ترند شماره یک توئیتر تبدیل گردید. تا سال 2018 این هشتگ 99.6 میلیون بار باز نشر شد و بیش از 170000 پست در توئیتر و اینستاگرام به اشتراک گذاشته شد که حاوی حداقل یکی از هشتگ های انقلاب مد بود. هدف از این هشتگ ها آگاهی رسانی به مصرف کنندگان در مورد برندهایی است که از آنها خرید می کنند و آنها سعی می نمایند تا درباره موضوعات بشر دوستانه و اخلاقی در مد سریع (فست فشن) به ارائه مطلب بپردازند. کارگران پوشاک در کارخانه ها با هشتگ #IMadeYourClothes به این جنبش واکنش نشان دادند.

این جنبش از انگلستان شروع شد و از طریق رسانه های اجتماعی در سراسر جهان گسترش یافت. 31.82% از توئیت ها با هشتگ#WhoMadeMyClothes توسط کاربران انگلیسی باز نشر شد. پنج کشور برتر با بالاترین درصد فعالیت در شبکه های اجتماعی و توئیتر مرتبط با هشتگ #WhoMadeMyClothes عبارتند از: انگلستان، ایالات متحده، آلمان، کانادا و فرانسه. افراد مشهوری از جمله اما واتسون (Emma Watson)، کلی اسلاتر (Kelly Slater) و فرناندا پائز لمی (Fernanda Paes Leme) با استفاده از این هشتگ در توئیتر از این جنبش حمایت کردند.

همچنین این جنبش از یوتیوب برای گسترش آگاهی بخشی استفاده می کند. توئیتر برای تبلیغ هشتگ انقلاب مد در سال 2015 ویدئویی با عنوان «یک تی شرت 2 یورویی – یک امتحان اجتماعی» را منتشر کرد. این ویدئو یک ماشین فروش خودکار را نشان می داد که تی شرت هایی به قیمت دو یورو را به فروش می رساند. وقتی افراد برای خرید پیراهن به این دستگاه مراجعه می کردند، ویدئویی پخش می شد که شرایط کاری تولید پیراهن در آن نمایش داده می شد. در پایان این ویدئو مردم تصمیم می گرفتند تا به جای خرید تی شرت خواهان افزایش شفافیت زنجیره تامین شوند. این ویدئو بیش از 7.5 میلیون بازدید داشت. کمپین فیلم آنها که در 22 آوریل 2018 بارگذاری شد، جایزه بهترین فیلم مد سبز (Best Green Fashion Film) را از جشنواره فیلم مد میلان (Fashion Film Festival Milano) دریافت کرد و تا کنون بیش از 54000 بار بازدید شده است.

استفاده از هشتگ #WhoMadeMyClothes به عنوان یک مسیر برای جنبش، نقش بسیار مهمی در افزایش آگاهی مردم نسبت به فرآیندهای واقعی پشت پرده تولید پوشاک داشت. با افزایش آگاهی مردم برندهای جهانی مد شروع به افزایش شفاف سازی کردند. نشریه شاخص شفافیت سال 2018 به برندهای مد این امکان را داد تا زنجیره تامین خود را تغییر داده و بهینه کنند. بطوریکه از ژوئن 2018، 172 برند در 68 کشور اطلاعات بیشتری را نسبت به سالهای قبل درباره زنجیره تامین خود فاش کردند. در واکنش به هشتگ #WhoMadeMyClothes بیش از 3838 برند جهانی، رسانه های اجتماعی را برای پاسخ دادن به مردم و دادن اطلاعات واقعی درباره تامین کنندگان و کارگران خود انتخاب کردند.

#پشت و رو (#InsideOut)
خانمها برای حمایت از جنبش #InsideOut، لباسهای خود را پشت و رو می پوشند تا برچسب های داخل لباسها نمایان شود تا محلی که لباس در آن تولید شده است را به نمایش بگذارند.

شش ماه بعد از اولین بزرگداشت روز انقلاب مد، هشتگ دیگری با عنوان #InsideOut به راه افتاد. هشتگ #InsideOut به ترند جهانی شماره یک توئیتر تبدیل شد و افراد مشهوری از جمله کریستی تورلینگتون (Christy Turlington)، لیویا فرث (Livia Firth) و آمبر والتا (Amber Valletta) پست هایی را در رابطه با این هشتگ در بسترهای اجتماعی خود منتشر کردند.

این هشتگ مردم را تشویق می کرد تا لباسهای خود را پشت و رو بپوشند تا برچسب های داخل لباسها نمایان شود و مشخص شود که این لباسها در کجا ساخته شده اند. علاوه بر این، خانه مد بریتانیا (British Vogue) یک گالری به سبک خیابانی با عنوان #InsideOut در 24 آوریل 2014 برگزار کرد.

کارزار تبلیغاتی Haulternative#

در سال 2015، انقلاب مد جنبش جدیدی را تحت عنوان Haulternative# مطرح کرد، این جنبش جدید با ترغیب مردم به خرید لباسهای دست دوم به جای لباسهای نو، مد پایدار (تجدیدپذیر) را ترویج می کند. این جنبش با تشویق مردم به خرید لباسهای دست دوم، روش جدیدی را برای خرید لباسهای جدید بدون خرید چیزهای جدید پیشنهاد می دهد و سعی دارد تا اثرات زیست محیطی ناشی از فرآیند تولید مد را محدود کند. این کارزار تبلیغاتی چندین بعد کلیدی دارد، این بعدها عبارتند از:

  • داستان عاشقانه: عاشق چیزهایی می شوید که قبلا متعلق به دیگران بوده است.
  • ناقص و زیبا: روایت های خود را درباره لباسهایی که قبلا پوشیده اید و ممکن است به نظر دیگران معیوب و آسیب دیده باشد، اما شما آن را دوست دارید و همیشه برایتان عزیز است، با دیگران به اشتراک می گذارید.
  • تعمیر مد: با تعمیر لباسها در صورت لزوم، دوام لباسهای خود را بیشتر می کنید.
  • دست دوم: با خرید از فروشگاههای خیریه محلی، ظاهر مورد علاقه خود را با پرداخت کسری از قیمت، از نو خلق می نمایید.
  • مبادله: لباس خود را با یکی از دوستانتان مبادله کنید.
  • خودکفایی: شما می توانید با خیاطی کردن لباسهایتان به شکلی متفاوت، افزودن تزئینات جدید به آن و یا رنگ کردن آن با رنگی متفاوت، لباس خود را تبدیل به یک لباس جدید کنید.
  • مد شدن دوباره لباسهای قدیمی: این موضوع به شما این امکان را می دهد که استایل و سبک پوشش خاص خود را داشته باشید و این به معنای استفاده مجدد از لباسها، تغییر کاربری آنها و طولانی کردن زمان استفاده از لباسهای مورد علاقه تان است.
  • آهسته: درک کردن زیبایی و ارزش واقعی کالاهای مد دست ساز.

این جنبش عمدتا از طریق یوتیوب تبلیغ شد، در آن جنبش انقلاب مد با ولاگرهای مد یوتیوب برای ترویج استفاده از لباسهای دست دوم همکاری کردند. کمپین #Haulternative با همراهی دیلی تلگراف (Daily Telegraph) و ولاگرهایی که از خود فیلمبرداری می کردند به دنبال ایجاد یک مد جایگزین بودند.

کیوتی پی مارزیا (CutiePieMarzia)، نودلی ریلا (Noodlerella)، بیگ لینگ (Bip Ling)، گراوتری یاردگرل (Grav3yardgirl) و شامیلیس مایا (Shameless Maya) ولاگرهایی بودند که در این جنبش شرکت کردند و ویدئوهای آنها بیش از 2 میلیون بار در یوتیوب بازدید شد. انقلاب مد علاوه بر تبلیغ از طریق یوتیوب با ایجاد رویدادهایی با همکاری فروشگاههای بزرگ فصلی فروش لباس های دست دوم در شهرهای منتخب، جنبش #Haulternative را تبلیغ کرد.

انقلاب مد در نوامبر سال 2019 با همکاری با سفیران دانشجویی کالج گلاسکو کلید (Glasgow Clyde)، راهپیمایی ای را در مسیر فروشگاههای فروش لباس دست دوم ترتیب دادند.

انتقاد و تردید

با در نظر گرفتن توجه عموم مردم به انقلاب مد، مردم نسبت به اقدامات و پیامدهای جنبش تردید دارند. روت استوکس (Ruth Stokes) نویسنده کتاب راهنمای فعال اجتماعی پشت میزی (Armchair Activist’s) در مقاله ای که برای هفته نامه گاردین به رشته تحریر درآورده است، می گوید: «ایجاد تغییری معنی دار در صنعت مد می تواند با یک کمپین هشتگ روز انقلاب مد آغاز شود، اما برای ایجاد تغییری دائمی باید فراتر از آن عمل کرد.

نشریات و پادکست های انقلاب مد

جنبش انقلاب مد انواع منابع تبلیغاتی آنلاین را منتشر کرده است، بعضی از آنها عبارتند از: پوسترها، آئین نامه های برندها، الگوهای کارت پستال و نامه نگاری، و کیت های عملی ( برای شهروندان، برندها، عمده فروشان، خرده فروشان، توزیع کنندگان، کشاورزان، تولیدکنندگان و کارخانه ها). این جنبش علاوه بر اینها موارد زیر را نیز منتشر کرده است:

انتشار نشریه چگونه یک انقلابی در عرصه مد باشیم (How to be a Fashion Revolutionary) در سال ۲۰۱۵: این نشریه مملو از الهامات و ایده های مختلف در مورد نحوه استفاده از صدا و قدرت برای ایجاد تغییر در صنعت مد است. این نشریه به زبانهای انگلیسی، اسپانیایی و پرتغالی در دسترس است و به عنوان بخش از نمایشگاه گردشگری و نمایش فیلم های انقلاب مد در دانشگاههای انگلستان منتشر شد.

انتشار نشریه زمان یک انقلاب مد است (It’s Time for a Fashion Revolution) در سال ۲۰۱۵: در این نشریه بر بایدهای ایجاد شفافیت بیشتر در صنعت مد از ابتدای کار تا پایان کار (از بذر تا زباله) تاکید داشته است. این نشریه به زبانهای انگلیسی و اسپانیایی در دسترس است.

انتشار نشریه شاخص شفافیت مد در سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷: این نشریه با توجه به سطح شفافیت خود که براساس پرسشنامه ها و اطلاعات عمومی درباره مسئله زنجیره تامین داشت، توانست درباره زنجیره تامین بزرگترین شرکت های عرصه مد (40 شرکت در سال 2016 و 100 شرکت در سال 2017) شفاف سازی کند. این نشریه در سال 2016 با همکاری Ethical Consumer و به زبانهای انگلیسی و اسپانیایی منتشر شد و در سال 2017 به زبانهای انگلیسی، اسپانیایی و پرتغالی چاپ گردید.

انتشار نشریه پول، مد، قدرت (Money, Fashion, Power) در سال ۲۰۱۷: مجله ای مشتمل بر ۷۲ صفحه است و در برگیرنده اشعار، تصاویر، طرح های گرافیکی و مقاله هایی برای بررسی موضوعات پشت صحنه تولید لباسها، قیمت گذاری آنها و قدرت خرید مصرف کنندگان است. نسخه های چاپی را می توان خریداری کرد و نسخه های آنلاین به رایگان در دسترس عموم است.

انتشار نشریه آخرین لباسهای دوست داشتنی (Loved Clothes Last) در سال ۲۰۱۷: مجله ای مشتمل بر ۱۲۴ صفحه است و دربرگیرنده اشعار، تصاویر، عکس ها، اینفوگرافیک ها، نکات، مقالات و مصاحبه هایی است که به بررسی موضوع زباله ها و مصرف انبوه در صنعت مد می پردازد و امیدوار است الهام بخش شما برای خرید کمتر لباس، مراقبت بیشتر از لباسهایتان و دانستن این که چگونه لباسهای خود را برای مدت طولانی تری دوست داشتنی نگه دارید، باشد. نسخه های چاپی را می توان خریداری کرد، اما نسخه های آنلاین به رایگان در دسترس عموم است.

انتشار مجموعه ای از پادکست ها درباره انقلاب مد: این مجموعه شامل سه پادکست 27 دقیقه ای است که در آنها تامیسن بلانچارد (Tamsin Blanchard) روزنامه نگار بین المللی فعال در عرصه مد با محققان، کارشناسان زنجیره تامین، کارگران تولید پوشاک، سیاستمداران و فعالان درباره فصل مشترک پایایی، اخلاق و شفافیت در صنعت مد صحبت می کند.

اجرای پروژه خاطرات روزانه کارگران تولید پوشاک (Garment Worker Diaries) در سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸: پروژه ای است که توسط Microfinance Opportunities با همکاری جنبش انقلاب مد اجرایی شد و مشتمل بر 12 ماه بازدید از مجموعه های تولیدی بنگلادش، هند و کامبوج است که کارگران پوشاک در آنجا کار می کردند تا «بررسی کنند که آنها چقدر می توانند درآمد داشته باشند، قدرت خرید آنها چقدر است، روزانه چگونه وقت خود را میگذرانند و شرایط محیط کارشان چگونه است؟». همچنین این پروژه دربرگیرنده گزارش های تحقیقاتی (تعاملی) و پادکست هایی درباره «حمایت از ایجاد تغییر در رفتار مصرف کنندگان و شرکت ها و ایجاد تغییر در سیاست هایی است که شرایط زندگی و کار کارگران پوشاک را تحت تاثیر قرار می دهد».

مدارس ، دانشکده ها و دانشگاه ها

در سال 2015، یک آزمون جدید و برگه های آموزشی مجزا برای مدارس ابتدایی (بازه سنی 7 تا 11 سال)، مدارس متوسطه (بازه سنی 11 تا 16 سال)، کالج های سطح عالی (بازه سنی 16 تا 18 سال) و دانشگاه ها (بازه سنی بالاتر از 18 سال) تهیه شد. این محتواهای آموزشی به زبان انگلیسی منتشر شد و توسط گروههای هماهنگی کشوری به زبانهای اسپانیایی، فنلاندی و سایر زبانها ترجمه شد. این برگه های آموزشی همچنان برای ترغیب دانش آموزان به کنجکاوی، تحقیق بیشتر و بیشتر درگیر شدن با مفاهیم جنبش #whomademyclothes تدوین می شوند و اکنون شامل موارد زیر هستند:

  • «پاورپوینت آشنایی با انقلاب مد» (از ابتدایی تا دانشگاه)
  • «طراحی پوستر انقلاب مد» (از ابتدایی تا دانشگاه)
  • «چه چیزی را می توانم در مورد لباسم کشف کنم؟» (ابتدایی)
  • «لباس من در کجا تولید شده است؟» (ابتدایی)
  • «نامه ای به شخصی که لباس من را تولید کرده است» (ابتدایی)
  • «درباره لباسهای خود تحقیق کنید و نامه ای به برند آن بنویسد» (متوسطه)
  • «بازی برگ برنده انقلاب مد» (از متوسطه تا دانشگاه)
  • «آنچه شلوار جین من در مورد صنعت پوشاک می گوید» (از متوسطه تا دانشگاه)
  • «با لباس خود یک سلفی بگیرید و عکس را به برند لباستان بفرستید» (از متوسطه تا دانشگاه)
  • «مسابقه سالانه انقلاب مد» (از ابتدایی تا دانشگاه)
  • «برگزاری نمایش تصویر زنده ] نمایش صحنه توسط هنرپیشگان ساکت و بی حرکت [(Tableau Vivant)» (در دانشگاهها)

مجموعه ای از پست های جمع آوری شده توسط دانش آموزان و معلمان در شبکه های اجتماعی که در ژوئیه 2015 در وب سایت پینترست (Pinterest) منتشر شد، نشان می دهد که چگونه آنها درگیر انقلاب مد و جنبش «who made my clothes?» شده اند. این پست ها مجموعه ای از فیلم ها و «روش های تخیلی هستند که با استفاده از آنها می توان از کار هنرمندان، فعالان و افراد دیگر برای الهام بخشیدن و درگیر کردن مردم با انقلاب مد، استفاده کرد». این مجموعه همچنان به روز می شود.

در آگوست سال ۲۰۱۶، سه نشت در کنفرانس سالانه انجمن سلطنتی ژئوگرافی (با همکاری انجمن جغرافیدانان بریتانیا) در لندن برگزار شد و در آن نشست ها سخنرانان دانشگاهی و فعالان این عرصه درباره موضوع فرضیه های تحقیقی و انقلاب مد: «چه کسی لباس من را تولید کرده است؟» صحبت کردند. موضوع مورد بحث نشست اول «ارتباط بین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان» بود، موضوع نشست دوم به «روند آهسته پایداری مد در عمل» اختصاص داشت و موضوع نشست سوم درباره «مشارکت عموم مردم در روند انقلاب مد» بود.

در ژوئن تا ژوئیه 2017، یک دوره سه هفته ای آنلاین با عنوان: «چه کسی لباس من را تولید کرده است؟» با همکاری دانشگاه اکستر (Exete) برگزار شد. این دوره توسط اعضای تیم هماهنگی انقلاب مد جهانی – یان کوک (Ian Cook)، اورسولا دی کاسترو، سارا دیتی (Sarah Ditty) و ژوث ویپلی (Joss Whipple) برگزار گردید – بیش از 8000 نفر در سراسر جهان در این دوره شرکت کردند و موضوعاتی از قبیل حقوق و دستمزد و شرایط کسانی که در صنعت جهانی پوشاک فعالیت می کنند، در این دوره مورد بررسی قرار گرفت. این دوره مجددا از ژوئن تا ژوئیه 2018 برگزار شد.

انتقادات از انقلاب مد

در سال 2016، برندهای مختلف مد با زیر سوال بردن روشهایی که سازمان و وب سایت Ethical Consumer برای بررسی شاخص شفافیت از آنها استفاده کرده بودند، انقلاب مد را مورد انتقاد قرار دادند. این شاخص سطح شفافیت و حمایت از حقوق کارگران برندهای مختلف مد را با استناد به اطلاعات منتشر شده توسط این شرکت ها و توزیع پرسشنامه های مختلف ارزیابی می کند. بنیانگذار انقلاب مد در مقاله ای در مجله پوشش زن امروز (Women’s Wear Daily) در پاسخ به این انتقادات توضیح داد که چرا این شاخص به معنی روشی برای ممیزی شرکت ها نیست، بلکه راهی برای ارزیابی میزان دسترسی به اطلاعات مربوط به فرآیندهای زنجیره تامین محصولات تولیدی این شرکت ها به مشتریان است.

شاخص شفافیت مد

شاخص شفافیت مد شاخصی است که شرکتها را با توجه به سطح شفافیت خود بر اساس مجموعه سؤالات و اطلاعات عمومی در مورد مسائل زنجیره تأمین رتبه بندی می کند. این فهرست توسط Fashion Revolution در همکاری با Consumer Ethic در هفته انقلاب مد 2016 منتشر شد. نسخه اول شاخص شفافیت مد شامل 40 علامت تجاری از بزرگترین برندهای جهانی مد است که براساس گردش سالانه آنها را انتخاب شده است. برندها از طریق گزارش های سالانه خود و از طریق ناظری که ارتباطی بین اطلاعات منتشر شده شرکت و افشای اطلاعات از درون شرکت ها وجود دارد ، امتیازهایی را برای اطلاعاتی که در وب سایت برند یا شرکت مادر افشا شده است ، دریافت می کنند. رتبه بندی برای شاخص شفافیت مد با ارزیابی 5 معیار که عبارتند از:

  • سیاست و تعهد
  • قابلیت ردیابی توسط دولت ها
  • دانش
  • نحوه نمایش و ثبات
  • مسائل مربوط به کانون توجه قرار گرفتن برند است

رتبه بندی شرکت ها بر اساس شاخص شفافیت مد (۲۰۱۶-۲۰۲۰)

 
رتبه ۲۰۲۰ ۲۰۱۹ ۲۰۱۸ ۲۰۱۷ ۲۰۱۶
شرکت امتیاز شرکت امتیاز شرکت امتیاز شرکت امتیاز شرکت امتیاز
۱ H&M ۷۳ Adidas/Reebok ۶۴ Adidas/Reebok ۵۸ Adidas/Reebok ۴۹ Levi Strauss & Co ۷۷
۲ C&A ۷۰ Patagonia ۶۴ Puma ۵۶ Marks & Spencer ۴۸ Inditex ۷۶
۳ Adidas/Reebok ۶۹ Esprit ۶۲ H&M ۵۵ H&M ۴۸ H&M ۶۹
۴ Esprit ۶۴ H&M ۶۱ Esprit ۵۴ Puma ۴۶ Adidas ۶۹
۵ Patagonia ۶۰ C&A ۶۰ Gap ۵۴ Gap ۴۶ Primark ۶۷
ممکن است شما دوست داشته باشید
پیام بگذارید