افزایش 14 درصدی مالیات برای محصولات حجاب
جامه پوش: باورپذیر نیست که حتی در بخش پوشاک با تخصص حجاب و عفاف هم یکی از دغدغه تولیدکنندگان، واردات بی رویه باشد اما این واقعیتی است که سالهاست این بخش تولید با آن دست به گریبان است. سالهاست همه می دانند که پارچه های چادر مشکی محصول چینی هاست اما این تنها بخشی از دغدغه صنف تولیدکننده پوشاک حجاب و عفاف است.
رئیس انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب و عفاف گفت: اکثر تولید کنندگان دغدغه فرهنگی دارند؛ اما بدون نقدینگی، نمیتوان این کار را ادامه داد.
از تعطیلی تولیدیهای پوشاک تا واردات لباس
اسدالله سلیمانی رئیس انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب و عفاف اظهار کرد: تولیدات لباس متاسفانه متولی مسئولیت پذیر ندارد. وقتی صنفی متولی نداشته باشد، وضعیت روز به روز بدتر میشود. معمولا تابستان چند گزارش و گفتگوی خبری درباره این موضوع گرفته شده و تعدادی از مغازهها هم بخاطر عدم رعایت قوانین پلمپ میشود. بعد از مدتی هم رسیدگی به این حوزه به فراموشی سپرده میشود.
وی درباره عدم وجود برنامه مناسب برای تولید محصولات حجاب بیان کرد: متاسفانه برای این حوزه، زیرساخت مناسب و برنامه مشخصی وجود ندارد. انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب، که درحوزه تولید پوششهای عفیفانه فعالیت دارند، برای تمام بانوان کشور کافی نیست. از بین ۸۰ میلیون جمعیت، ۴۰ میلیون خانم وجود دارد که از این تعداد، ۳۰ میلیون نفر، بانوان بزرگسال هستند. محصولات تولیدی ۱۰۰ الی ۳۰۰تولید کننده، حداکثر یک سوم این جمعیت ۳۰میلیون نفره را پوشش میدهد.
تولیدیهایی که صورت خود را با سیلی سرخ نگه داشته اند
رئیس انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب و عفاف، درباره مشکلات اقتصادی این حوزه بیان کرد: به منظور تولید محصولات حجاب، بهتر است معافیت مالیاتی برای تولیدکنندگان در نظر گرفته شود. متاسفانه تولیدیها با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته اند. این صنف نیاز دارد که محصولات حجاب جزو کالاهای فرهنگی به حساب آورده شود.
وی افزود: دلیل اینکه ما تولیدکنندگان تقاضا کردیم که محصولات حجاب به عنوان کالای فرهنگی تصویب شود، کمک در راستای مکان تولید، بیمه، مالیات و تسهیلات بود. زیرا در صورتی که حجاب، کالای فرهنگی حسابشود، زمینهای برای تعلق تسهیلات ایجاد میشود که البته امیدواریم با قولهایی که نمایندگان محترم داده اند، ان شاء الله این امر مهم محقق شود.
رئیس انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب و عفاف، ادامه داد: از موارد عدم حمایت میتوان به افزایش مالیات در ۱۶ ماه اخیر در دوران کرونا اشاره کرد. غیر از مالیات مشکل بیمه و سکوی فروش از جمله دغدغههای تولید کنندگان محصولات حجاب است. با اینکه بسیاری از تولیدکنندگان محصولات حجاب کارگاه های کوچکی دارند، دولت قانون حمایت از کارگاهها با ۵ نفر کارگر را از سال ۱۴۰۰ حذف کرد. درصورتی که این یک قانون ۵۰ ساله بود و این کارگاه ها تا قبل از این موضوع، معاف از پرداخت حق بیمه کار فرما بودند.
واردات لباس، نتیجه تعطیلی کارگاههای تولیدی
وی درباره زمینه اشتغال در این حوزه بیان کرد: لازم به ذکر است، بیشترین و بهترین زمینه اشتغال افراد را میتوان در نساجی پوشاک ایجاد کرد. اما متاسفانه تولیدکنندگان این حرفه زیر فشار هستند. افزایش فشار اقتصادی موجب تعطیلی کارگاه آنها شده و افرادی که به عنوان خیاط، برشکار و … در این حوزه مشغول به کار هستند، کار خود را رها میکنند. این موجب میشود که لباس از کشورهای خارجی مانند تایلند و چین وارد کشور شود.
او افزود: متولیان این صنف از حمایت از تولیدکنندگان دم میزنند، اما از طرف اداره مالیات، نه تنها تخفیفی داده نشده، بلکه ۱۴ درصد بر مالیات افزوده شده است.
سیاستهای ضد اشتغال در کشور
سلیمانی تصریح کرد: متاسفانه یکسری سیاست ضد اشتغال و رشد تولید در کشور ما است. کارگروه مد و لباس در اصل برای ساماندهی حجاب بانوان ایجاد شده است. این کارگروه برای اینکه متولی پوشاک کشور باشد، بهتر بود از اتحادیه و مجامع امور صنفی پوشاک که در راس آنها اتاق اصناف تهران قرار دارد، مطالبه گری میکرد. متاسفانه برای تعیین اعضای این کارگروه، از تولیدکنندگان این حوزه استفاده نکردند.