و این گونه کراوات جزئی از لباس مردانه شد

جامه پوش: آیا تاکنون فکر کرده اید که چرا مردان کراوات می زنند؟ آیا تا به حال از خود پرسیده اید که چگونه این سبک مورد علاقه به تکامل رسیده است؟ با این وجود کراوات صرفاً یک وسیله تزئینی است که ما را گرم یا خشک نگه نمی دارد و مطمئناً چیزی به راحت بودن ما نیز نمی افزاید. اما بیشتر مردان سراسر جهان، عاشق پوشیدن آنها هستند. این مطالب به شما کمک می کند تا به درک کاملی از شناخت تاریخچه و سیر تکاملی کراوات برسید.

منشا کراوات

اغلب خیاطان و طراحان لباس مردانه بر این عقیده هستند که منشاء پیدایش کراوات به قرن ۱۷ میلادی و به جنگ ۳۰ ساله فرانسه بر می گردد. شاه لوئیس پنجم، سربازان اجیر شده کروات را استخدام کرده بود (به تصویر بالا مراجعه کنید) که تکه ای از پارچه را در اطراف گردن خود به عنوان بخشی از یونیفرمشان می پوشیدند. هر چند که این کراوات های اولیه برای یک کاربرد ویژه (گره زدن بالای جلیقه ها) مورد استفاده قرار می گرفتند، اما جلوه ای کاملاً تزئینی نیز داشتند و این ظاهری بود که شاه لوئیس به آن علاقه زیادی داشت. در حقیقت او به حدی مجذوب این نوع لباس شده بود که کراوات را به لوازم تزئینی اجباری برای اجتماعات و دورهمی های سلطنتی تبدیل کرد. وی برای ادای احترام به سربازان کروات، این تکه لباس را La Cravate نامید که از آن زمان نام معمول کراوات به زبان فرانسوی است.

سیر تکامل کراوات مدرن

کراوات های اولیه قرن هفدهم با کراوات های امروزی شباهت کمی دارند، اما در هر صورت آنها سبکی بودند که بیش از ۲۰۰ سال در سراسر اروپا محبوب باقی ماندند. امروزه مشخص گردیده است که کراوات تا قبل از دهه ۱۹۲۰ میلادی وجود نداشت، اما این وسیله تزئینی از آن زمان تاکنون دستخوش تغییرات زیادی (اما اغلب ظریف) شده است. از آنجاکه تغییرات زیادی در طراحی کراوات در طول قرن گذشته اتفاق افتاده است، بنابراین تغییرات هر دهه را به صورت جزئی بررسی خواهیم نمود:

سال ۱۹۰۰- ۱۹۰۹ میلادی

کراوات در دهه اول قرن بیستم میلادی از لوازم تزئینی و ضروری لباس مردان به حساب می آمد. رایج ترین کراوات ها از طریق دستمال گردنی هایی که کروات ها در اوایل قرن هفدهم میلادی با خود به فرانسه آورده بودند، تکامل پیدا کرد. با این حال نحوه گره زدن آنها متفاوت بود. دو دهه قبل، گره چهار در دست (Four in Hand) اختراع شد. این گره در آن زمان تنها گره ای بود که برای کراوات ها استفاده می شد. در حالیکه از آن زمان گره های کراوات دیگری نیز اختراع شده است، اما گره چهار در دست هنوز یکی از محبوب ترین گره های کراوات امروزی باقی مانده است. دو سبک دیگر کراوات در آن زمان، یعنی گره های پاپیونی (برای لباس سفید داماد و عروس مورد استفاده قرار می گرفتند) و همچنین دستمال گردنی ها (برای لباس های رسمی روز در انگلستان ضروری بودند) رایج بودند.

سال ۱۹۱۰-۱۹۱۹ میلادی

در دهه دوم قرن بیستم میلادی، سیر نزولی استفاده از کراوات های رسمی و دستمال گردنی ها مشاهده شد، زیرا فروشندگان و طراحان مد لباس مردانه بیشتر به راحتی، کارآیی و مناسب بودن پوشاک مردان سوق پیدا کردند. هر چه به پایان این دهه نزدیک تر می شویم، کراوات ها به کراوات هایی که امروزه آنها را می شناسیم، شباهت بیشتری پیدا می کنند.

سال ۱۹۲۰-۱۹۲۹ میلادی

دهه ۱۹۲۰ میلادی برای کراوات مردانه دهه مهمی به شمار می آید. یک سازنده نیویورکی کراوات به نام جسی لانگسدورف (Jessie Langsdorf)، روش جدیدی برای برش زدن پارچه در هنگام ساخت کراوات اختراع نمود. این روش اجازه می داد تا کراوات بعد از هر بار پوشیدن دوباره به شکل اولیه خودش برگردد. این اختراع باعث ایجاد بسیاری از گره های جدید برای کراوات شد. همانطور که پاپیون ها برای مهمانی های رسمی شبانه مرسوم گردیدند، کراوات ها نیز به انتخاب اصلی برای مردان تبدیل شدند. علاوه بر این، کراوات های راه راه و متعلق به افسران نظامی بریتانیا برای اولین بار پدیدار گردیدند.

سال ۱۹۳۰-۱۹۳۹ میلادی

در طول جنبش هنر دکو (Art Deco) در دهه ۱۹۳۰ میلادی، کراوات ها متنوع تر شدند و اغلب الگوها و نقوش جسورانه هنر دکو را به نمایش می گذاشتند. مردان نیز کراوات های خود را کمی کوتاه تر و معمولاً با گره ویندسور (Windsor knot) می بستند. این گره توسط دوک ویندسور در آن زمان اختراع شده بود.

سال ۱۹۴۰-۱۹۴۹ میلادی

در اوایل دهه ۱۹۴۰ میلادی، هیچ تغییر مهیجی در دنیای کراوات مردان ارائه نشد. احتمالاً جنگ جهانی دوم باعث گردید تا مردم به چیزهای مهمتری به غیر از لباس و مد توجه داشته باشند. اما هنگامیکه جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ میلادی به پایان رسید، حس آزادی در طراحی و مد خود را نشان داد. از رنگ های بیشتری برای تولید کراوات استفاده گردید و الگوها برجسته تر شدند. یک خرده فروش به نام فروشگاه زنجیره ای پیراهن گروور (Grover Chain Shirt Shop)، حتی مجموعه ای از کراوات و تعداد اندکی از زنان ملبس را به نمایش گذاشت.

سال ۱۹۵۰-۱۹۵۹ میلادی

وقتی صحبت از کراوات به میان می آید، دهه ۵۰ میلادی به خاطر ظهور کراوات های باریک در ذهن ها برجسته می شود. این نوع کراوات ها برای کامل شدن با لباس های متناسب و درخور آن زمان طراحی گردیده بودند. علاوه بر این، آزمایش با پارچه های مختلف توسط سازندگان کراوات در این دهه آغاز شد.

سال ۱۹۶۰-۱۹۶۹ میلادی
کراوات ها در دهه ۵۰ میلادی باریک شدند، اما در دهه ۱۹۶۰ میلادی اوضاع کاملا برعکس گردید و برخی از پهن ترین کراوات ها عرضه شدند. در این دهه، کراوات به پهنای ۶ اینچ غیر معمول نبود و نوعی سبک به شمار می رفت که کراوات کیپر (Kipper Tie) نام گرفته بود.

سال ۱۹۷۰-۱۹۷۹ میلادی
جنبش دیسکو در دهه ۱۹۷۰ میلادی، کراوات کیپر فوق العاده پهن را مورد پذیرش قرار داد. البته کراوات بولو (کراوات آکا وسترن) در سال ۱۹۷۱ به لباس رسمی ایالت آریزونا تبدیل شد.

سال ۱۹۸۰-۱۹۸۹ میلادی
دهه ۱۹۸۰ میلادی مطمئناً به خاطر مد عالی شناخته نمی شود. سازندگان کراوات به جای اینکه سبک خاصی را در پیش بگیرند، در این دوره سبک های متنوع شال یا دستمال گردنی را به وجود آوردند. کراوات های کیپر فوق العاده پهن هنوز هم همراه با کراوات های باریک که اغلب از چرم ساخته می شدند، وجود داشتند.

سال ۱۹۹۰-۱۹۹۹ میلادی

تا سال ۱۹۹۰، سبک Faux Pas دهه ۸۰ میلادی کم کم از بین رفت. کراوات ها با عرض کمی یکنواخت تر (۷۵/۳ تا ۴ اینچ) شکل گرفتند. محبوب ترین آنها الگوهای گلدار برجسته و کشمیری بودند. سبک این الگوها اخیراً به عنوان چاپ رایج در کراوات های مدرن امروزی دوباره ظاهر گردیده اند.

سال ۲۰۰۰-۲۰۰۹ میلادی
کراوات ها در مقایسه با دهه قبل، کمی نازک تر و در حدود ۳.۵ تا ۳.۷۵ اینچ شدند. طراحان اروپایی عرض را کوتاه تر کردند و در نهایت کراوات باریک به عنوان یک وسیله تزئینی شیک و محبوب دوباره ظاهر گردید.

سال ۲۰۱۰ – ۲۰۱۳ میلادی

امروزه کراوات ها در عرض ها، برش ها، پارچه ها و الگوهای مختلفی موجود هستند. همه انتخاب ها به انسان مدرن اجازه می دهند تا سبک شخصی خودش را نشان دهد. عرض استاندارد برای کراوات ها هنوز در محدوده ۲۵/۳ تا ۵/۳ اینچ است، اما برای پر کردن این فاصله تا کراوات باریک (۵/۱ تا ۵/۲ اینچ)، بسیاری از طراحان اکنون نوعی کراوات های باریک را ارائه می دهند که عرض آنها ۷۵/۲ تا ۳ اینچ است. علاوه بر عرض، پارچه ها، بافت ها و الگوهای منحصر به فردی نیز پدیدار شده اند. کراوات های کشباف در سال ۲۰۱۱ محبوب گردیده اند و سال ۲۰۱۲ شاهد افزایش استفاده از کراوات های کشمیری و گلدار برجسته بوده است. این مسئله در طول سال ۲۰۱۳ نیز ادامه داشت.

منبع:TieATie